Stephen Sanders en de Almeerse verhalen

Stephan Sanders woont nu al een week of 4 in Almere om over de stad te gaan schrijven. Vorige week zaterdag besteedde het programma Een vandaag aandacht aan zijn presentie in Almere. Dit gebeurde in de rubriek De week van... Dinsdag en donderdag was een verslaggever met de schrijver op 3 plekken in Almere geweest.

De meeste Almeerders hebben Stephan Sanders nog niet gezien. Zij forensen namelijk en springen bij thuiskomst hun doorzonwoning in om er pas de volgende morgen uit te komen om weer naar het werk gaan. Tenminste dat doe ik. Ik vertrek om half 7 om rond 19 uur 's avonds weer thuis te komen. De meeste Almeerders forensen, net als ik. Dan heb je geen tijd om te schrijven over je stad.

Mecenaat

Sanders krijgt deze tijd wel. En een huis. Hij mag midden in het stadshart, boven de Hema, een halfjaar lang de stad leren kennen. Hij moet hiervoor in de plaats wel een boek schrijven. Dan kunnen we met z'n allen zien dat Almere heel erg leuk is. Zo leuk dat er een boek over geschreven moet worden.

Ik geloof niet in schrijfsubsidies. Het mecenaat heeft alleen zin als je voor heel lange tijd bij je mecenas mag wonen en ook over de vrijheid beschikt te schrijven wat je wilt. Stephan Sanders ging die donderdag met een delegatie mee waar de wethouder Adri Duivesteijn ook bij was. Ze ontmoetten elkaar zeer vertrouwd, de geldtoeschieter en de ontvanger. Zo kun je natuurlijk nooit een objectief beeld over de stad vormen.

Rust

Zeker, het kan zin hebben dat iemand een tijdje ergens te gast is en erover schrijft. Als dat van de schrijver zelf uit gaat, dan geloof ik dat hij zeker een mooi boek kan schrijven. Wanneer subsidies in het spel komen, dan zal de aandacht en de mening zeker verschoven worden. Ik geloof nooit dat dit goed is voor een boek. Een boek moet toch wel in alle rust ontstaan.

Niet iedere opdracht heeft iets slechts opgeleverd. Harry Mulisch schreef Het stenen bruidsbed, een prachtig boek, in opdracht en Anton van der Horst componeerde 'Variazoni sopra la sinfonia della Cantata 'Christ lag in Todesbanden' di Giov. Seb. Bach per organo', eveneens in opdracht. Een orgelwerk dat zeker de moeite van het beluisteren en bespelen waard is.

Toch denk ik dat aan deze werken wel een persoonlijk interesse, liefde en passie verborgen zitten. Het schrijven van een verhaal over Almere moet uit het hart gebeuren. De schrijvers zullen hier zelf geboren worden en zullen hier ook zelf wonen. Een stad heeft de schrijvers die het verdient. Daar kan geen subsidie tegenop. Door te zeggen dat er geen schrijvers in Almere wonen, ontken je een grote groep schrijvers die misschien nog niet is doorgebroken, maar die er wel is. En die sluimert en misschien ooit, echt zullen schrijven vanuit de stad.

Eenzame uitvaart

Nauwelijks een jaar geleden werd het idee van een gedicht op de begrafenis van een eenzame uitvaart, zoals dit in andere steden gebeurt, afgewezen. Het zou te duur zijn en de dichter zou volgens enkele politieke partijen te makkelijk aan zijn geld komen. Zonder problemen wordt het project Almeerse verhalen wel begonnen. Het geld is hier geen probleem, terwijl het eindresultaat een groot raadsel is.

Een zendeling die van buiten komt verstoot de profeet in zijn eigen stad.