Onprofessionele houding

De rijdende rechter behoort tot een van mijn lievelingsprogramma's. Ik ben gek op die tuinhekjes, overhangende takken en hanen die heel vroeg kraaien. Gisteren bekeek ik echter de uitzending van afgelopen dinsdag en ik was verbijsterd.

Een gehandicapte man, Ernst Sieswerda, eist van zijn zorginstelling een fatsoenlijke keuken. Ernst Sieswerda heeft een spierziekte waardoor hij aan een rolstoel gekluisterd zit. Zijn vorige keuken heeft hij stukgereden, nu heeft hij een andere rolstoel en krijgt hij een andere keuken. Deze keuken is echter lelijk en hij blijkt in veel opzichten niet erg praktisch te zijn voor Ernst Sieswerda.

De keuken maakt een uitermate sjovele indruk en de stichting waar Ernst Sieswerda verzorgd wordt en waar hij een woning betrekt, lijkt een beetje klaar te zijn met hun client. De directeur van zijn woonvoorziening, Thom de Jager, gaat op een uitermate denigrerende manier om met Ernst Sieswerda. Hij behandelt hem als een kleine jongen en wekt inderdaad niet de indruk een gastvrij en dienstbaar mens te zijn. Of zoals Ernst Sieswerda het treffend zegt: 'hij had beter ICT'er kunnen worden'.

Waar ik mij persoonlijk bijzonder aan ergerde was de uitermate onprofessionele houding waarmee de directeur zijn client tegemoet trad. Ook de opmerking die de directeur deed na de uitspraak, 'hij heeft z'n koppie meezitten', is te schandalig voor woorden. Mag Thom de Jager als directeur van een woonvoorziening zulke uitlatingen doen? Nee, dat mag nooit. Zelfs al haalt een client het bloed onder je nagels vandaan. Je dient hem met respect te behandelen. Zeker, Ernst Sieswerda wekt ook op mij de indruk dat hij bij tijd en wijle een ongenietbare man is. Hij worstelt met zijn handicap en de dingen die hij daarna niet kan. Hij kan dan ongenietbaar zijn. Ernst Sieswerda geeft dat zelf ook toe. Maar als je gehandicapt bent, hoef je niet alles over je heen te laten komen. Zo'n onprofessionele directeur mag je dan best op zijn verantwoordelijkheid wijzen.

Overigens laat de website van de rijdende rechter zien dat niet iedereen het eens is met de uitspraak van Mr. Frank Visser. Het lijkt er zelfs op dat een krappe meerderheid het oneens is met het oordeel van de rechter. Eigenaardig hoe een directeur die zich zo laat kennen, toch een deel van de televisiekijkers met zich meekrijgt.