Alles is te koop

Is alles te koop?

Een verkoopbord dat zomaar in de gracht drijft. Waar komt het bord vandaan? Wie heeft het erin gegooid? Baalde iemand van het te koop staan van zijn eigen huis?

Ik zie het voor me. Vrijdagavond, iemand hangt aan een verkoopbord en trekt het van de gevel. Afgelopen, de koop is gesloten of juist afgeblazen. De schuld vereffend. Een makelaar hoeft niet meer met het bord te zeulen om de koop te bezegelen. Hij mag thuis blijven.

Nu is de gracht te koop. Het bord drijft alsof het ervoor gemaakt is. Een eend zwemt voorbij. De meerkoetjes zijn nog zenuwachtig. Al zouden ze geen nest meer moeten hebben, ze gedragen zich als een aankomende ouders. Of hun kinderen zijn het nest nog niet ontgroeid. Ouders van pubers kunnen zich erg druk maken om hun kroost. En een bord vormt een heuse bedreiging. Zeker als er iets te koop is.

Dan tasten de golven toe en drukken het karton verder af van het huis dat ooit te koop stond. Of nog te koop staat. Alles is te koop vertelt het bord. Maar ik betwijfel het. Veel is te koop, maar niet alles.