Geen trein en geen informatie

Naast treinen ontbreekt het ook aan informatie de laatste dagen bij NS

Geen treinen, koude voeten en geen informatie.Sommige dichters huilen van jonge sla in september, ik van de NS in de winter. Vanmorgen was het mijn beurt. Informatie inwinnen via de website heeft weinig zin, daarom maar gegaan. Ik zag bij binnenkomst al een vol perron. Nooit een goed teken. Een overwegstoring bij Naarden-Bussum en een wisselstoring bij Schiphol, zorgden voor de uitval van flink wat treinen. Eigenlijk waren alle rechtstreeks treinen naar Amsterdam Zuid uitgevallen. En niet alleen de treinen reden niet, ook de informatievoorziening stond ergens stil in een weiland. NS-personeel weet inderdaad niet veel meer dan de reizigers op het perron. Terwijl ze wel in indrukwekkende uniformen en gele hesjes lopen. Kortom: chaos op het spoor.

Eindelijk reed er een stoptrein.De trein was overvol en de conducteur verzocht reizigers naar Schiphol uit te stappen. Ik wantrouwde de situatie, maar besloot dan maar het verzoek in te willigen. Ik ging nog even naar de conducteur en vroeg hem of de volgende echt reed. Hij antwoordde dat deze over 10 minuten zou komen.

Ik had beter moeten weten.
Stom. Tip 1: luister niet naar NS-personeel. Zij weten namelijk even weinig als jij. Je staat met z'n allen op een koud perron en alle uniformen en hesjes weten het ook niet. Ze halen de schouders op en de reizigers die het zat beginnen te worden, uitten hun frustraties op medewerkers. Heel slecht, maar het gebeurt. De trein naar Schiphol reed helemaal niet, de conducteur van de vorige trein had dit nooit mogen adviseren. En de intercity daarna naar Amsterdam was niet van plan in Weesp te stoppen. 'Daar kunnen we niet aan beginnen', zei de conducteur nors. Waarna de deuren dichtgingen. Ik dacht dat de winterdienstregeling was ingevoerd met extra stops om dit soort problemen te ondervangen. Het antwoord ontbrak en de trein reed weg.

Uiteindelijk meer dan een uur later op de bestemming met veel stoppen, overstappen en stilstaan. Het bewijst dat de NS echt een serieus probleem heeft met de informatievoorziening. In tijden van crisis veranderen stations in oorlogsgebieden waarbij reizigers maar iets doen. Zonder regie en met de wetten van de straat beuken mensen zich een trein in. Als veewagens van aaneengeklitte reizigers rijden die spaarzame treinen de deur uit.