De trein rijdt niet, waar is de directeur?

Dan mag de directeur van NS wel 'sorry' zeggen maar als hij zaterdag lekker thuis op de bank sinterklaas viert met zijn familie, is er niemand om de beslissingen te nemen. Zo kon het weer allemaal fout gaan afgelopen zaterdag. De winterdienstregeling of nooddienstregelingen werkten opnieuw niet. In eerste instantie klonken vooral ontkennende antwoorden, maar na een opgestoken vinger van de minister bieden alle directeuren keurig hun excuses aan.

Een paar jaar terug durfde een NS'er op een verjaarspartijtje niet te zeggen dat hij bij de NS werkte, nu durft hij zijn gezicht al niet meer te laten zien bij de treinreis. Vandaag klaagde de vakbond dat het personeel dat op de trein zit en reizigers moet uitleggen waarom de trein niet rijdt, het beu is.

Terwijl op televisie spotjes verschijnen van konijntjes die bij de verwarmde wissels zitten, ligt het hele treinnetwerk plat vanwege een paar centimeter sneeuw. Alle reclame en 50 miljoen euro ten spijt, blijken NS en Prorail het probleem nog steeds niet de baas te zijn. En ik zie het vaak: de gefrustreerde reiziger die zijn frustratie spuit tegen de eerste NS'er die hij ziet en meestal is dat niet de directeur, maar een conducteur.

En zo ontstaat een nieuwe frustratie, de frustratie van de gewone man die niet begrijpt waarom een hardwerkende conducteur nooit opslag krijgt en zijn baas er met een simpel 'sorry' vandoor gaat...