Ik ben geen liefhebber van de Plus-supermarkt, sterker nog: ik ben helemaal geen supermarktliefhebber. Nooit kan ik wat vinden en als ik een pak suiker heb, besef ik pas vele rijen verderop dat ik eigenlijk ook de koffie moest hebben die bij de suiker staat. Nee, dan de Hema waar ik altijd aansluit bij de verkeerde rij. Of de Aldi waar vlak voor mijn neus de kassa dichtgaat.
Kortom, service wordt steeds belangrijker voor supermarkten. Het is na drie supermarktoorlogen ook het enige waarmee je een supermarkt zich nog kan onderscheiden van de rest. De prijzen zijn al dusdanig opgedreven door de grote jongens dat je daar niet meer mee kunt stunten. Een supermarkt is meer en meer een eenheidsworst. Als je huisstijl zou weghalen uit de supermarkt, is de hele identiteit van de supermarkt verdwenen.
Vanmiddag haalde ik brood bij de bakker bij het station. Omdat de hagelslag op is en ik een hagelslagjunk ben, stapte ik de Plus binnen die aan de andere kant van het Stationsplein zit. Bij het binnenlopen van de supermarkt zag ik een vriendelijke medewerkster meelopen met een oude vrouw naar het pinautomaat dat naast de ingang staat. Het mollige meisje hielp de bejaarde vrouw met pinnen zag ik en wendde haar hoofd keurig af op het moment dat de vrouw de code op het apparaat intoetste. Onderwijl hield zij de armen over elkaar als signaal dat ze wachtte op de vrouw.
Ik zag de reclame van de Plus in mijn hoofd voorbij komen. Daarin lachen alle medewerkers en geven ze iedereen de volle aandacht. Soms krijgt een klant wel drie medewerkers om zich heen, waaronder een mollig meisje. Misschien dat het meisje dat de oudere dame bij het pinnen hielp mij wel op het idee bracht van de reclame. Ineens zag ik de vriendelijke medewerkers van de reclame overal om mij heen en voelde ik mij heel even een knappe held.
In de reclame komt er een of andere BN'er die ik niet ken, boodschappen doen en slaat het hoofd op hol van de meisjes die in de zaak werken. Met name een mollig meisje wordt wel erg enthousiast en wil de klant wel helpen met het inladen van zijn boodschappen in de auto. Kortom, vers en service. Het lijkt niet op te kunnen. De supermarkt is veranderd in een droomwereld.
De vriendelijke medewerkers van vanmiddag waren echter gewoon de acteurs van de reclame die op alle deuren en ramen geplakt zaten in postervorm. Ik kon natuurlijk de hagelslag niet vinden, liep drie keer langs de koffie die ik niet moest hebben. De vakkenvuller zat zo ver in de trolley gedoken dat ik hem niet durfde aan te spreken. En bij de kassa moest ik gewoon 10 minuten wachten, net als bij elke supermarkt. Kortom, met die extra service viel het allemaal mee. Juist toen ik de zaak uit liep met de hagelslag zag ik het meisje bij het fruit een ander oud vrouwtje helpen.
Hoe misleidend kan reclame zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten