 |
| Het artikel van Marcel van Roosmalen in de Varagids over Ik vertrek is slecht |
Nu staat er in de Varagids van 4 januari, een reisspecial, een artikel van Marcel van Roosmalen over de Nederlandse familie 't Hardt in Frankrijk met als titel 'Ik verrek'. Ik probeerde vanmorgen het verhaal te lezen en ben halverwege afgehaakt. Ten eerste deugt de stijl niet en daarnaast is het artikel gewoon slecht. Er schijnt een eindredactie op de Varagids te zitten, net als een hoofdredacteur, maar ik kan dat niet aan dit artikel aflezen.
En dat snap ik niet, een eindredacteur dient een dergelijk stuk gewoon te weigeren. Iemand geen verhaal kan vertellen en niet kan schrijven, hoort geen 5 pagina's van de Varagids te beslaan. Bovendien gaat Marcel van Roosmalen zeer respectloos om met het gezin in Frankrijk. Vader, moeder en 2 volwassen dochters met man hebben in Frankrijk een domaine. Beide dochters zijn zwanger. Ze hebben een paar keer een cameraploeg van Ik vertrek over de vloer gehad en het programma is nog steeds niet uitgezonden.
Marcel van Roosmalen presteert het om de volgende dialoog op te schrijven:
Moeder: 'Babbel babbel babbel babbel babbeldebabbel babbel babbel babbel babbel babbel babbeldebabbel babbel.' Dochter 1: Bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla labla. Nou moet ik weer naar de wc.' Dochter 1 tegen dochter 2: 'Moet jij ook zo vaak naar de wc?' Dochter 2: 'Vaker dan normaal ja. Echt wel.' Moeder wijzend naar mij: 'Hij schrijft alles op. Hihi, hij schrijft alles op. Jammer dat Ed er niet is. Die had gelachen... Hij schrijft alles op, hihihi.' Dochter 2: 'Maar dit toch niet? Dit toch niet?' Ik: 'Willen jullie nog een keer jullie namen zeggen? Ik haal alles en iedereen door elkaar.' Schoonzoon 2: 'Het interview, duurt dat nog lang?' |
Ik weet niet waar meneer Marcel van Roosmalen last van had bij het 'interviewen', maar het lijkt er verdacht veel op dat hij alleen maar uit is op het te kakken zetten van een familie in Frankrijk die meedeed aan Ik vertrek. Dat de gesprekken nergens over gaan. Dat de koffie niet lekker is en dat de familie niet leuk is, betekenen niet dat het ergste moet gebeuren: een verschrikkelijk artikel schrijven. Een leerling van de school voor de journalistiek zou met zo'n interview, artikel, verhaal, etc. geen voldoende scoren. De redactie van de Varagids plaatst deze bagger gewoon in hun wekelijkse tijdschrift.
Waarom de eindredactie hier niet heeft ingegrepen, begrijp ik niet. Marcel van Roosmalen zegt zelf ergens dat hij een jaar over het artikel gedaan heeft. De schrijver terug naar zijn schrijftafel sturen, was het minste geweest. Er zijn toch genoeg vragen te bedenken voor een leuk, kritisch en inspirerend verhaal over de serie, de mensen en de emigratie. Marcel van Roosmalen doet het allemaal niet. Hij is zelfingenomen, vindt het allemaal maar niks en ziet zijn eigen idee over het televisieprogramma niet terugkomen bij deze familie. Inbeeldingsvermogen behoort toch wel het eerste te zijn dat een journalist en een fan van het televisieprogramma zou moeten kunnen.
3 opmerkingen:
Nu ben ik wel erg benieuwd geworden naar het artikel ;).
Vraagje: ben je zelf niet ook een beetje vooringenomen, omdat je het een zelfingenomen programma vindt?
Natuurlijk zijn mijn vragen ontstaan uit bewondering, verbazing en ergernis voor de mensen die in het programma geportretteerd worden. Dat neemt niet weg dat ook een anti-artikel goed kan zijn. Alleen is het verhaal van Van Roosmalen slecht geschreven (heeft niks met stijl te maken) en deugt inhoudelijk niet. Ik begrijp het doel van een dergelijk artikel niet, als je niet veel verder komt dan het citaat dat ik geef. Het is geen portret, geen interview en ook niet een literair getint verhaal. Het is gewoon niks.
Dag Hendrik-jan,
Ik had het niet beter kunnen verwoorden.
Ik - dochter 1 - heb het artikel gisteren voor het eerst gelezen want we waren niet op de hoogte van het feit dat het twee en een half jaar na dato nog gepubliceerd zou worden.
De journalist gaf ons meteen al een ongemakkelijk gevoel bij aankomst en dat is niet bevorderlijk voor een ontspannen gesprek. Ze zijn 's avonds laat aangekomen en hebben bij ons aan tafel gezeten en behoorlijk veel gedronken, de volgende dag hebben we ze nauwelijks gezien want de schrijver moest nog schrijven aan een ander stuk waarvoor hij een deadline had. Vervolgens moesten ze weer weg want ze wilden nog graag naar een voetbalwedstrijd in Bordeaux voor ze weer naar huis vlogen. Gelukkig hebben wij i.i.g. geen belasting meer betaald voor dit tripje. Hoe dan ook..ze kunnen totaal geen goede indruk van ons hebben gekregen. Het stuk staat boordevol met fouten, teveel om nu op te noemen. We zijn neergezet als een stel banale, simpele zielen. En wat verstaat men precies onder 'typische VARAgids- journalistiek'
Voelt de VARA kijker/lezer zich nu ook niet een beetje belazerd?
Wat ons betreft kan Marcel van Roosmalen verrekken.
Nogmaals bedankt,
Groet,
Marcha 't Hardt
Een reactie posten