De aalscholver ook wel zwartjan of sigaar met vleugels genoemd, verovert meer en meer de wateren in Almere. Was het een paar jaar terug nog een hoge uitzondering er eentje langs de waterkant te treffen. Het begint dit jaar schering en inslag te worden. De ene na de andere aalscholver zie ik zitten.
Vlogen ze vroeger nog op als je voorbij fietste, nu blijven ze gewoon zitten. Ze schromen zelfs niet om hun vleugels te spreiden om een aalscholver van de andere sexe te behagen. Of tenminste een poging hiertoe te doen. Ik heb het al diverse keren gezien. En het ziet er iedere keer weer heel indrukwekkend uit.
Welkome watervogel
Voor mij is de aalscholver een welkome watervogel aan de oevers van de Almeerse wateren. Ik geloof er weinig van dat ze alles leegvissen. Dat zou een effect op de populatie van de aalscholvers moeten hebben. Anders dan zouden deze vogels zelf op een bepaald moment in aantal moeten terugdringen. Of in het andere geval zouden andere vogels er last van moeten hebben. Vooralsnog ontbreekt het bewijs hiervan.
In het geval van deze beschuldigingen zouden de vissers eerst eens naar zichzelf moeten kijken. Dat een vogel voor zijn levensonderhoud een heel meer leegvist, lijkt mij onwaarschijnlijk. Dat de mens met zijn technische hoogstandjes geen vis meer de kans geeft om te vluchten, maakt het in mijn ogen duidelijk. Niet de aalscholver, maar de mens vist het IJsselmeer leeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten