De komst van zo’n klein mormeltje dwingt je om het huis op te ruimen. Zo is gisteren het hoekje van Doris aangepakt. We kwamen allerlei verloren gewaande dingen tegen. En heel veel rotzooi waarvan we het bestaan ook vergeten waren. Het voordeel van opruimen is dat je ze allebei tegenkomt en gelijk kunt schiften.
Fotoboekje
Zo werd ik vandaag verrast met een oud fotoboekje waarin ik allerlei foto’s van onze vakantie op Terschelling – 5 jaar geleden – terugvond. Dan zie je hoe snel een klein meisje groot wordt. Het laat je gelijk zien dat je verder bent, verder gaat en doorgaat. Misschien is dat het mooie van leven: je gaat door. Het hart klopt en vertelt dat je een ronde verder bent.
De volgende ronde: een jong hondje. Sterker nog: 2 jonge hondjes. De naam van de eerste hebben we. Die van de tweede zal snel komen. Ik spreek al in verlangen naar de toekomst. ‘Het lijkt wel of er een kind op komst is’, zei een collega. En ik merk het in huis ook: alles straalt verlangen en nieuwsgierigheid uit voor de toekomst. Daarom moet je wel opruimen. Niet alleen om de kleine bekjes voor kattenkwaad te behoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten