Het groene boekje zei met donkere letters: ‘Zwarte Romantiek’. Het stond vol in zicht. De achterkant leunde tegen de achterwand van de boekenkast. Ik herkende de kaft van mijn boek Dood in Venetië van Thomas Mann. Het komt uit dezelfde serie Grote bellettrie van uitgeverij Athenaeum. Dat moest ik hebben. Ik tuurde op het schutblad naar een prijsje. Vage letters vertelden ‘19,50’. Geen duidelijke prijs.
Ik wist dat geen prijs, geen koop betekende. Toch waagde ik het. De man die de boeken prijsde liep immers rond. De grijzende heer herkent me al en groet me vriendelijk. Bij mijn vorige bezoek prees hij mijn aankopen. ‘Zo komen we tenminste van de Nederlandse én buitenlandse literatuur af’, zei hij. Hij telde mijn betaalde euro’s na. De getelde munten gleden uit zijn hand de kassa in.
Dit keer was ik er wat sneller doorheen. En ik wilde mijn stapeltje afrekenen. De ervaring rijker geworden, vertelde ik de verkoper dat er geen prijs in stond. De jongen liep naar de grijzende heer. ‘Er staat geen prijs in’, zei hij. De man bladerde naar het schutblad. ‘Jawel hoor’, zei hij pedant. ‘Er staat 19,50 in.’ Hij grijnsde in mijn richting. Pakte en potloodje en schreef iets.
Op de terugweg naar huis vroeg ik mij af of het boek bij verschijnen in 1975 inderdaad 19,50 gulden kostte. Dat was een flink bedrag voor die tijd. Of zou het in de tussenliggende periode in een tweedehands boekwinkel zijn beland. Bij De Slegte prijzen ze achterin, maar andere antiquariaten zetten de prijs voorin.
Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat de vorige eigenaar het boek weinig of niet gelezen heeft. Ik hoop dat het bij mij een beter leven beschoren is. Hij krijgt in elk geval een tweede kans. Zeker ook omdat er mooie verhalen in staan van Frans meesters zoals ‘November’ van Gustav Flaubert en een verhaal uit het debuut van Marcel Proust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten