Bij het hardlopen schijnt de zon volop. De wind blaast zijn koude adem dwars door mijn shirt. De wolken maken een halve boog boven de stad. Een smalle ring wolken drijft voor de grote halve bol als de ring rond een planeet.
Goede vrijdag. Ik voel me een beetje schuldig dat ik de Matthaus of de Johannes nog niet heb gedraaid. Je hoort toch elke lijdenstijd even bij het lijden van Jezus stil te staan. Dit keer galmt telkens dezelfde muziek door mijn speakers. Een improvisatie van Jan Jongepier op psalm 145:
Ik zal getuigen van van uw heerlijk licht,
van al de wonderen die Gij hebt verricht
Even later grijpt de halve bol de zon bij de kladden. Achter de wolken schijnt de zon. Het licht neemt in glans af. En de dag slaat om in vermoeidheid. Misschien is het inderdaad pas zondag voorjaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten