Ze ligt op de leuning van de bank, de ogen dichtgeknepen. Roerloos stil suist de adem door het neusgat. Verder geen beweging. Heel wat te verwerken. De eerste dag van de hondencursus. Doodmoe van alle indrukken. Wat gaat er allemaal in dat koppie om?
Het koude veld, de harde regen. Het is voorjaar, maar het lijkt herfst. Teuntje blaft aanhoudend. Ze wil bij haar vriendinnetje zijn. En als ze bij haar vriendinnetje is, heeft ze wel een andere reden niet op te letten.
Saartje speelt de voorbeeldige teckel op deze eerste cursusdag. Zit, af, staan en lopen. Commando’s waar Saartje wonderwel heel aardig op reageert. ‘Ze luistert’, roept de instructrice verbaasd. Ze weet wel beter met teckels. Gelukkig zorgt Teuntje voor het tegenwicht. Die schiet alle kanten op behalve de goeie.
Vermoeid komen ze thuis. Ze hebben geen eens tijd elkaar in de haren te vliegen. De zon heeft plaatsgemaakt voor de regen. Behaaglijk ligt Saartje op de bankleuning. De zon maakt haar lekker warm. Materiaal genoeg voor de dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten