De ronde letters verraden dat het een meisje is geweest. Achter het titelverhaal ‘Ernstvuurwerk’ staat een volle streep met aan weerszijden pijltjes. ‘Dood weermiddel’ vertellen mollige letters erachter. De stippen vormen weldadige rondjes met een klein gat in het midden. Ook de kruisjes voor de gelezen verhalen staan gelukkig in potlood.
Wat verderop onderstreepte passages en zelfs een paar woorden in pen. Ze verraden de betekenis van ‘kurassiers’ en ‘citadel’. Opgezocht en erboven gezet. De betekenissen ergeren mij. Ze kloppen niet, zeker als ergens verderop ‘ascetisch’ vertaald wordt als ‘kinderlijk’. Pertinent onjuist, vind ik. Bovendien verdwijnt de geheimzinnigheid van sommige woorden door een betekenis erbij te zetten.
Gelukkig blijven de pennenstreken tot enkele bladzijdes beperkt. Het was ook maar een boek van een euro, maar krassen in Hotz voelt als krassen in mij. Want ben ik tuk op deze schrijver.
Ik pak het gommetje en wis met grote halen het mollige handschrift van de bladzijden. De littekens blijven staan. ‘Boetedoening voor het afkopen met geld’ staat nog vaag te lezen onder het verhaal ‘De opdracht’. Verzoenend gom ik nog een keer over de woorden heen. Met de strepen en aantekeningen vertelt de vorige eigenaresse wel dat ze de verhalen goed gelezen heeft. Daarom staat haar naam nog eervol op het schutblad in pen.
En dat kun je niet van iedere oud-eigenaar van een boek zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten