De mode is iets dat ik met verbazing bekijk. Mijn moeder kon zich weleens met afgrijzen uitspreken over de mode die in de bladen stond. Met ons oppasmeisje Wilma besprak ze de nieuwste modegrillen. Wilma zat op de modevakschool, dus die werd wel omringd door de kledinggrillen.
Het idee van de mode is natuurlijk dat we er elk jaar anders uitzien. Ik vroeg als kind aan mijn moeder en Wilma wat dat was: mode. ‘Dat zijn de kleren die we allemaal dragen en elk jaar is dat weer anders.’ ‘Maar wie zeggen dan wat de mode is?’ wilde ik weten. ‘Dat doen de ontwerpers’, antwoordden ze. Hoe konden die ontwerpers nu weten wat iedereen wilde dragen? Ik kon mij daar niet veel bij voorstellen.
Een mode is meer een gril van het moment. Ook lijkt het telkens terug te keren. Wel in een andere gedaante en combinatie. Sommige mensen blijven erin hangen. Dan lopen ze met hun oude bril rond. Aan het eind van de gang op mijn werk, werkt iemand die een ouderwetse bril. Het montuur geïnspireerd op de grote brillen van Ray-Ban was enige jaren uit. De brillen zie ik al terugkeren als zonnebril. Als hij hem lang genoeg op zijn neus laat zitten, wordt het vanzelf weer mode.
Wat dat betreft sluit ik mijzelf wat meer bij de laatste mode aan. Zo viel mij laatst op dat veel hippe mannen een baardje laten staan. Dat leek me wel leuk en nu loop ik al een tijdje rond met een hip baardje. Niet te ver uitgegroeid, maar wel duidelijk waarneembaar. Ik ben zelf ook niet helemaal ongevoelig voor mode. Zeker als het mij uitkomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten