Een week na de vondst ben ik nog steeds erg vervuld van de uitvoering die ik gevonden heb. De originele radio-opname van Touremire op het orgel van de Sint-Servaas in Maastricht met het commentaar van Jos Leusink ontbreekt. Daarvoor moet ik graven in mijn geheugen. De uitvoering is een live-registratie van een orgelconcert dat in de 40-dagentijd van 1992 of 1993 werd gegeven.
Organist was ene Marc Brafield vertelt het hoesje om het cassettebandje. Ik ken deze organist verder niet. Voorafgaand aan elke bewerking las een Amerikaanse kunstenaar de betreffende passage uit de evangeliën voor. Deze kunstenaar had bij elk kruiswoord een kunstwerk gemaakt. Deze schilderijen stonden uitgestald voorin de kerk. Volgens programmamaker Jos Leusink vormde dit een heel mooi en intens contrast met de muziek van Touremire.
Over de uitvoering zou je veel commentaar kunnen hebben. Zo hoor je in het openingsdeel een heel valse trompet van het hoofdwerk. Het orgel is duidelijk niet optimaal gestemd voor het concert. Juist ook omdat dit tongwerk erg vaak klinkt in het openingsdeel. Ook de bazuin laat het bij tijd en wijle afweten wat betreft toonhoogte.
Deze elementen vind ik niet storend. Ze maken dit concert tot een onvergetelijke opname. Zeker ook omdat in het zevende en laatste deel de klokken van de Sint Servaas beieren. Het maakt de mystiek en de weergave van het moment nog intenser. Als luisteraar beleef je zelfs iets van de intimiteit van het concert. Dat is van veel grotere waarde of alles in de maat gebeurt of dat de tongwerken goed gestemd zijn.
Vanaf mijn vondst draai ik het cassettebandje weer grijs. Sommige delen teruggespoeld en opnieuw afgespeeld. Vooral de eerste drie delen, die adembenemend fraai en intiem klinken. Ik draai de band dol. Tot hij vastloopt. Een lange sliert gemagnetiseerde band spint zich in mijn cassettedek vast. Het einde of het begin van een lijdensweg? Voorzichtig wind ik de band weer op. Maar ik durf het bandje niet meer te draaien.
Marc Brafield
Aanvulling (10 december 2020)
Zo mooi de reactie die ik deze week vond van iemand die contact met mij opnam over deze opname. Ik ben dus niet de enige die zo genoten heeft van deze uitvoering van de 7 kruiswoorden van Tournemire in de Maastrichtse Sint-Servaas.
Ik verkeerde altijd in de veronderstelling dat de organist Marc Breefield heette, maar het is niemand minder dan Marc Brafield. De opname is een heel zuivere Tournemire. Duidelijk de registratie van een live-concert waarbij de tongwerken ook enigszins ontstemd raken. Het is in mijn ogen zoals een radio-opname hoort te zijn. Authentiek en net niet volmaakt genoeg voor een cd, maar daarmee vele malen mooier.
Ik ben ook verschrikkelijk benieuwd naar de schilderijen die er destijds bij zijn getoond. Daar ben ik – helaas – nog niets van tegengekomen. Neem gerust contact met me op als je meer weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten