De passages in de misdadigersbende zijn uitermate sterk geschreven. Ze getuigen van een goed gevoel voor drama en spanningsopbouw. Zo komen meneer en mevrouw Bumble in contact met Monks, iemand die heult met de bende van Fagin en hem allerlei opdrachten geeft. Ze vertellen hem voor 25 pond het verhaal van de overleden vroedvrouw.
Deze scène gaat met veel dramatiek gepaard. Het onweert, ‘een felle lichtflits, gevolgd door een donderslag, die het hele gebouw op zijn grondvesten deed trillen.’
Als ze het verhaal vertellen, gevolgd door weer een donderslag, onthult Monks het echtpaar wat hij ze had willen aanrichten. Hij opent een luik in de vloer – op de plek waar de Bumbles zojuist stonden – en laat ze een gapende diepte zien. Als het hem niet had aangestaan, had hij de twee er zo in kunnen laten zinken, zegt hij er dreigend bij.
| Onder hen stroomde het drabbige water, door de hevige regen gezwollen, snel voorbij en alle andere geluiden gingen te loor in het geweld van het klotsen en kolken tegen de groene en slijmerige peilers. Vroeger was daar beneden een watermolen geweest; en de vloed die rond de rottende palen en nog resterende machinedelen schuimde en schuurde, scheen met vernieuwde woede in het ongewisse voort te ijlen, nadat hij zich had bevrijd van de belemmeringen die hem nodeloos hadden getracht in zijn blinde vaart te stremmen. (229) |
Een passage die rechtstreeks uit een Engelse misdaadserie kan komen. De kolkende, alles verzengende waterstroom die alles meeneemt. Als je daarin terechtkomt, eindigt het zeker met de dood. De Bumbles kijken met afkeer in het gapende gat en zijn zich bewust van de dreiging die onder hun voeten stroomde.
Meer lezen over Oliver Twist
Deze blog is onderdeel van een serie van vijf blogs over Oliver Twist van Charles Dickens. Lees ook de vier andere blogs:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten