Het lag al een paar jaar in het voornemen: een bezoek aan de grote Kunst- en Brocantemarkt in Almere Haven. Het schijnt met zijn tachtig kramen de grootste van Flevoland te zijn. Elk jaar is begin september dit grote weekendevenement in de havenkom. Maar we komen er altijd achter als het weekend net achter de rug is is.
Dit jaar dachten we er op tijd aan. Omdat we het rustig aan moesten doen, maakten we dit tot hét evenement van dit weekend. We fietsten naar de havenkom, Doris achterop, de bandjes extra hard gepompt. We stalden de fiets ergens tussen de antiekmarkt en de kunstmarkt in. Zo hadden we ruime keus.
Veel kraampjes met elitaire meuk voor een forse prijs. Dat staat er vooral. Ik heb mij vergaapt aan de schoolkaarten, atlassen, Mariabeelden en schilderijen. Allemaal voor een hoge prijs beschikbaar. Nee, daar haal ik niet veel genoegdoening uit. Het draait juist om het scharrelen en voor een mooie prijs vinden van dingen.
Toch was voor mij ook de verleiding groot. Het laatste grote platenboek van Rien Poortvliet De aanloop lag er. Ik wilde het hebben en de eigenaar vroeg er 35 euro voor. Teveel, vond ik. Ik wilde er wel 20 euro voor geven. Te weinig, vond hij. We zijn in het midden gaan zitten, wat ik eigenlijk nog teveel vond.
Daarna nog een hapje geproefd bij de lange proeverij aan de lange kade. We maakten kennis met culinair Almere en het heeft zeker gesmaakt. Veel beter dan de eettentjes die Almere Stad rijk is. Het ijsje bij Mariola komt de volgende keer. De rij die daar stond was mij iets te lang.
En zo kwamen we terug van een leuke middag in Almere Haven. Maar of het nu zo de moeite waard is dat ik er volgend jaar weer heen ga?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten