De Afrikaanse bus ontdek je bij het lezen van Paul Theroux’ Dark Star Safari, lijkt meer op een vrachtwagen waar toevallig wat mensen op meeliften. Ze zitten dan overal: op de laadbak of het dak. Of ze hangen aan een deur, half naar buiten.
Het is een gevaarlijke manier van vervoer. Onderweg wordt de bus vaak opgehouden door controles. Ook zijn overal bendes die de bus willen aanvallen en plunderen.
De reis is niet zonder gevaren. Ziekte, beroving en oponthoud loeren achter elke hoek van de straat. Toch houdt Paul Theroux van Afrika. Misschien omdat hij jaren woonde en werkte op het continent als jongvolwassene.
Hij gaf een tijdje les voor het vredeskorps in Nyasaland en doceerde later aan de Makerere University in Kampala. Daar werd hij echtgenoot, vader en gezinshoofd. Ook schreef hij in Afrika zijn eerste verhalen en sloot vriendschap met V.S. Naipaul. Of zoals hij het zelf zegt:
| Uganda had mij succes gebracht. (231) |
Het kan niet anders dat dit Afrika er niet meer is. Net als het gevaar, loert de teleurstelling overal. Afrika is niet meer wat het geweest was. De hoop van toen is vervangen door teleurstelling. Afrika is niet meer het continent van de toekomst. Het lijkt eerder een continent te zijn dat kansloos is.
Paul Theroux: Dark Star Safari, Een reis van Caïro naar Kaapstad. Oorspronkelijke titel: Dark Star Safari. Vertaald door Tinke Davids. Amsterdam/Antwerpen: Uitgeverij Atlas, 2003. ISBN: 90 450 1056 9.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten