Even op familiebezoek noem ik het: de Gevangenpoort in Den Haag. Ik werkte er een paar jaar geleden naast, maar kom er nu pas aan toe om erheen te gaan. We zijn in Den Haag gestrand en maken van de gelegenheid gebruik. We komen van de andere kant van de Hofvijver, uit het Mauritshuis en trekken over het Binnenhof naar de Gevangenpoort.
Ik weet nog dat ik als kind vanuit de tram langs de poort reed en hoorde dat daar de gebroeders De Witt gevangen hadden gezeten. We genieten eerst van de lunch bij de viskar voor het Binnenhof. De meeuwen kijken hongerig naar ons eten.
De zilvermeeuw die op de reling voor ons balanceert, lijkt elk moment toe te slaan. Het valt mee, hij laat onze broodjes ongemoeid. De manke duif die ik een stukje brood toegooi, ziet dat als de kans om mijn richting op te vliegen. Niet meer doen dus.
Bij de Gevangenpoort wacht een groepje mensen op de binnenplaats voor de rondleiding. Als het moment er is, lopen we een andere binnenplaats op, voor de eigenlijke gevangenis die in en naast de oude poort gemaakt is.
Dan het gebouw in. We staan in de gajolen, de oude wachtruimtes waar de gevangenen in hechtenis werden genomen in afwachting op hun vonnis. De ruimte waarin we met 25 mensen staan is klein. Daar zaten dus zeker 10 volwassenen in. Met alleen een secreet (toilet) tot hun beschikking en een emmer met water dat uit de Hofvijver kwam. Hetzelfde water als waar het secreet op aangesloten was.
De graffiti aan de muur laat zien dat hier al veel mensen hebben gestaan zonder straf. Dikke letters geschreven met stift vermelden dat hier iemand stond die zijn eigen naam opschreef of de naam van zijn geliefde of voetbalclub.
De stenen die uit de muur zijn gebroken, laten een wand van hout zien. Hier was een uitbraakpoging vroegtijdig afgebroken. De poging om door het secreet naar buiten te gaan, slaagde wel. Tot daarna aan het einde van het riool ook een heus hekwerk aan tralies werd aangelegd.
De dikke muren van een meter, de soms 3 dubbele rijen tralies, de stevige deuren met op meerdere plekken flinke stalen pinnen om de gevangenen binnen te houden. Dan mogen we kijken in de kamer waar de rijke gevangen zaten. Een grote kamer waarin Cornelis de Witt zat. Hij had iets meer ruimte dan de arme gevangenen. Voor zijn verblijf van 2 weken hier, moest hij het jaarsalaris van een handwerksman neerleggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten