Bij het lezen van sommige boeken hoor je duidelijk de stem van de verteller. Ik heb het soms bij een boek van Jan Wolkers dat ik lees. Daarin hoor ik zijn stem doorklinken. De meeste boeken hebben dezelfde stem, mijn eigen leesstem. Ik ken de schrijver niet of ik hoef er niet aan te denken bij het lezen.
Bij het lezen van een boek van Graham Greene hoort de verteller van Als de winter voorbij is, de stem van zijn vader. Als hij aan zijn vader denkt, ziet hij hem op een herfstochtend bij de Waal staan. In een lange, witte regenjas met een boek uit zijn linkerzak: een roman van Graham Greene.
Dan volgt de zin dat hij meestal de stem van zijn vader hoort als hij een roman van Graham Greene leest. Om van daar weer terug te keren naar de kade van de Waal:
| Als ik langs de Waal loop, als ik naar de Waal kijk, denk ik aan mijn vader, aan Graham Greene, aan het geweten waarover hij zo vaak schreef, waarover mijn vader zo vaak sprak, maar toen was het al later in zijn leven en het mijne. (111) |
Zo keert de verteller ook weer terug naar het centrale thema van zijn boek: weemoed, schuldgevoel en verlangen. Hij heeft 3 keer afscheid genomen van mensen die hem lief waren en ergens bleef hij steeds achter met een leegte die hij vulde met een schuldgevoel.
Daarmee is Als de winter voorbij is een somber boek van een verteller die zich van het geweten probeert te verlossen. Misschien helpt de stem van zijn vader hem hierbij.
Thomas Verbogt: Als de winter voorbij is. Nieuw Amsterdam Uitgevers, 2015. ISBN: 978 90 468 1932 6. Prijs: € 19,95. 224 pagina’s. Bestel
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn tweede bijdrage over Als de winter voorbij is van Thomas Verbogt. We lazen dit boek bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten