Er zijn van die boektitels die je niet loslaten. De titel Moederziel van de roman van Krijn Peter Hesselink bijvoorbeeld. Bij het lezen van deze titel heb ik steeds de aandrang om het in mijn hoofd ‘af’ te maken tot ‘moederziel alleen’.
Het verhaal handelt zeker over een moederziel en speelt ook met de gedachte van het spreekwoord moederziel alleen. De ik-verteller en hoofdpersoon Jonathan refereert er zelfs naar als hij herinnert hoe hij thuiskomt voor een dichte deur. Zijn moeder is er niet. Hij belt uiteindelijk bij de buurvrouw aan:
| Ten einde raad belde ik aan bij de buurvrouw. Ze kon me moeilijk blijven negeren, nu ik zo moederziel alleen was. Ik kon niet eens naar de wc! Of wilde ze dat ik het in de voortuin deed? Nu pas merkte ik dat ik moest plassen. (131) |
Het is de enige directe referentie naar het gezegde dat in de roman voorkomt. Verder speelt het voornamelijk onderhuids een rol. De eenzaamheid komt zeker voor, net als de moeder.
De roman is daarmee het heftige relaas van een jongen die opgroeit tussen volwassenen die moeite hebben met het leven en met elkaar. Dat hij daar onder te lijden heeft, spreekt bijna voor zich. Hij blijft er heel veel moeite mee hebben in zijn verdere leven, zo ontdekt de lezer. Dat er onhuids nog een veel groter geheim speelt, komt daar nog bovenop.
Daarmee verwijst het woord moederziel ook naar de moeder waarnaar Jonathan uiteindelijk op zoek is in zijn leven. Moederziel staat voor de eenzaamheid waarin hij is opgegroeid, maar tegelijkertijd ook naar de warmte van de moeder naar wie hij op zoek is.
Krijn Peter Hesselink: Moederziel. Amsterdam: Uitgeverij Podium, 2015. ISBN: 978 90 5759 738 1. 154 pagina’s.
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn bijdrage over Moederziel van Krijn Peter Hesselink. We lezen dit boek vandaag bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten