De ik-verteller en hoofdpersoon Jonathan vlucht in zijn jeugdherinneringen in Moederziel in de wolken. Hij schiet met zijn gedachten de lucht in op het moment dat het pijnlijk voor hem wordt. De verteller weet daar bijna een sfeer op te roepen als de wolken in Nijhoffs gelijknamige gedicht.
| Ik zat bij het raam en keek naar de wolken. Ze hadden de meest wonderlijke vormen. Een appel waar een flinke hap uit was genomen. Een stoomboot met een anker dat bijna even groot was als het schip zelf. Een draak die uitgeput zijn tong uit zijn bek liet hangen. Hij zou maar al te graag even uitrusten, maar hij durfde hier niet te landen, hoe uitnodigend het verlaten schoolplein er ook bij lag. (39) |
De spelende kinderen zouden de draak veel te veel storen, waarmee de draak eerder symbool staat voor de verteller zelf dan voor een monster dat de kinderen van het plein verjaagd. De wolken waarin de verteller vlucht, staan daarmee ook symbool voor zijn verbeelding. De verbeelding waarin hij vlucht om de situatie thuis te ontvluchten.
De verteller weet dit beeld heel mooi en treffend te verwoorden. De wolken komen verderop er ook in voor. Hier vlucht de jonge Jonathan naar buiten en ligt in het gras voor het bejaardenhuis. Als ze schreeuwen of geluid maken, komen de bejaarden naar buiten en schreeuwen ze terug.
Hier moet Jonathan aan denken terwijl de grassprieten in zijn nek prikken:
| Ver weg gleden wolken voorbij, onverschillig voor wat zich hier verder afspeelde. Ik stelde me vor dat het bejaarden waren, enorme wollige bejaarden die geluidloos naar me aan het schreeuwen waren. (71) |
De wolken als vlucht. Het kleine kind dat de wolken omvormt tot wezens. Ze verwijzen natuurlijk naar de verbeelding van het kind waarin het vlucht om te kunnen ontsnappen uit de situatie thuis. Daarmee weet Krijn Peter Hesselink heel treffend de verbeelding van een kind op te roepen.
Al blijft het heel sterk de vraag of – net als bij Nijhoff – het niet de verwijzing naar de kindertijd die hier sterk wordt verwoord. Het zijn de gedachten van een volwassene over het kind.
Krijn Peter Hesselink: Moederziel. Amsterdam: Uitgeverij Podium, 2015. ISBN: 978 90 5759 738 1. 154 pagina’s.
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn bijdrage over Moederziel van Krijn Peter Hesselink. We lezen dit boek vandaag bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten