In de roman Aan het eind van de dag geeft Nelleke Noordervliet de vrouwen van de generatie babyboomers een stem. Ze weet dit heel treffend te vertellen in het personage Katherina Mercedes Donker, een getalenteerde vrouw die per ongeluk minister wordt en ook per ongeluk 2 feministische bestsellers schrijft.
Donker krijgt op een dag de vraag of ze wil meewerken aan de biografie die een jonge wetenschapper over haar wil schrijven. Door de vraag duikt ze in haar verleden. De roman geeft een mooi inkijkje in het leven van een vrouw die enerzijds heel ambitieus is en aan de andere kant haar het leven laat overkomen.
Nelleke Noordervliet schetst een vrouwenleven, afgetekend tegen de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw. Precies de biografie die Clara Hartong wil schrijven over Katherina Mercedes Donker. Het is de worsteling van een vrouw die graag ziet dat bepaalde dingen uit haar leven niet aan het daglicht komen. Want het leven als minister en schrijfster van 2 bestsellers eist ook zijn tol. De verhalen van vrienden en haar 2 kinderen liegen er niet om.
Het verhaal meandert tussen het verzoek van de biografe en de 3 afspraken die ze samen hebben, naar het verleden waarin de echte verhalen verteld worden. Op een aanstekelijke manier vertelt Katherina Donker over haar jeugd in Amsterdam. Ze woont in een volkswijk en groeit gedeeltelijk op in het café van haar oom Frits en tante Sjaan, De Centenbak. Haar vader die gevochten heeft in de Spaanse burgeroorlog en bij terugkomst in Nederland de Nederlandse nationaliteit verloor.
Het botst met haar vader. Donker schrijft dit toe aan haar intelligentie en de kansen die ze krijgt. Haar vader ziet haar liever de handen uit de mouwen steken, dan de intellectueel uithangen. De karakters botsen en ze zet zich een groot deel van haar leven af tegen hem. Toch is ze er voor hem als hij haar smeekt om te mogen sterven:
Ik moet vechten om mijn vader dood te krijgen. Het voelt als moord met voorbedachte rade. Ik raak ervan in de war. Hier ben ik: een soldaat in de strijd voor de goede dood! Overtuigd van mijn zaak roep ik de veerman aan: hier is er een voor de Hades, kom hem halen! (225) |
Met haar eigen kinderen heeft ze het zelf later te stouwen. Haar zoon Jimmy vlucht het huis uit en loopt weg naar zijn vader in Spanje. Daar vindt hij wat hij zoekt. Als Donker met haar dochter Hanna hem wil ophalen uit Spanje, merkt ze dat ze hem niet meer meekrijgt. Hij krijgt in Spanje de vader waarmee hij een hechte band heeft.
Ik was hem kwijt. Er was achter de tranen om het gemis van ons, van de wereld die hij achter zich had gelaten, een wezenlijke onverschilligheid in hem opgeweld, of was het de kern van volwassen worden: de erkenning van eigen en ieders eenzaamheid, het tragische inzicht dat in sociaal wenselijk gedrag wordt verhuld en verzacht. (176) |
Het is de trots van haar ijzersterke karakter waarmee ze niet toegeeft. Ik zie in haar gedrag erg veel overeenkomsten met haar vader. Ook haar vader lijkt zich niet te willen ontdoen van zijn trots voor haar. Het gevecht tegen haar vader, wordt ook het gevecht tegen haar kinderen en misschien wel met zichzelf. Het is de trots van een generatie die Nelleke heel mooi verwoordt in haar roman Aan het eind van de dag.
Nelleke Noordervliet: Aan het eind van de dag. Roman. Amsterdam: uitgeverij Augustus, 2016. ISBN: 978 90 254 4869 1. Prijs: € 19,99. 352 pagina’s.Bestel
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn bijdrage over de roman Aan het eind van de dag van Nelleke Noordervliet. We lezen dit boek bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten