20 mei 2010

Hetzelfde shirtje

Ze haalde een shirtje tevoorschijn, opende het propje textiel en vouwde het weer netjes op. 'Zo reservekleren meegenomen?' vroeg ik. Het shirtje was veel te klein voor haar. 'Nee, mijn dochter kreeg een groen shirtje met de naam van de school erop. Alle kinderen kregen een shirtje.'

Groen schoolshirt

Haar dochter ging vandaag op schoolreisje en had bij vertrek het schoolshirt aangetrokken. 'O, mijn dochter kreeg gisteren gewoon een sticker opgeplakt', vertelde ik. 'Maar dit is veel handiger. Je ziet zo in een oogopslag wie bij je horen.' Inderdaad, dit was een erg praktische vinding. Zo had je het snel in de smiezen wie bij je hoorde.

Hilton Den Haag

Bij de wandeling in de middagpauze liep ik tegen een groepje toeristen aan. 'Hilton Den Haag' stond er op de witte shirtjes die ze allemaal droegen. Voor sommigen zat het shirtje veel te ruim, het hing slap om het lichaam. Bij een vrouw van het groepje zat het shirt weer veel te strak. Ze had het zichtbaar naar beneden getrokken, de heupen hielden het min of meer vast, maar als ze iets bewoog, kroop het shirt omhoog.

Tweede groepje

Wat verderop op mijn wandeling kwam ik een tweede groepje tegen. Ze droegen dezelfde shirtjes, soms over de andere kleding heen. Dan staken de mouwen van een ander shirt er onder uit, of zag je het boord van een ander shirt boven het shirt uitkomen. Wat verderop liep een derde groepje vanaf Paleis Noordeinde in de richting van de Dagelijkse Groenmarkt. Bij de Hofvijver opnieuw een groepje met de witte shirtjes, waarop de blauwe letters vertelden over het Hilton en Den Haag.

Eenzaam shirtje

Soms liep ik een eenzaam shirtje tegen het lijf. Die droegen dan een map of zoiets onder de arm. Als teken dat hier iets georganiseerd werd. Toen ik een paar uur later naar het station liep, verraadde een bus dat het hier ook om een uitje ging. In de bus stapte net een groepje witte shirts.

Ik ben benieuwd of ze bij aankomst van hun eindbestemming ook onder de banken doken...

Geen opmerkingen: