De wreedheid van de natuur, 'survival of the fittest'. Er zijn allemaal benamingen voor, maar het is confronterend als je het ziet. Een leeuw die een antiloop verorbert op televisie is altijd nog een andere aanblik dan de ekster die een mussennest leegrooft. Het laatste maak je echt mee en dat is een verschil met de afstand van de televisie.
Brute roof
Ik zag het vanmorgen weer, de aanblik van de brute roof in het voorjaar. Het voorjaar dat vol leven is en enthousiasme, maar ook vol wreedheden. De ekster stond op de rand van een dakgoot en plukte ergens onder een dakpan. Ik kon niet beoordelen of hij beet had. De gedrevenheid waarmee hij te werk ging leek echter wel het bewijs te leveren hiervoor. De mussen om hem heen waren in paniek en niet zo'n beetje ook.
Hoge paniekkreten
De zwerm mussen, het leken er wel 10, piepten in hoge paniekkreten in de richting van de ekster. Voorzichtig kwam er eentje in de buurt, maar hij durfde niet dichtbij genoeg te komen. Als ze nu gezamenlijk optraden en het beest massaal aanvielen, dan maakten ze misschien nog kans. Een andere ekster zag de kans op het heerlijke maaltje, of misschien een heel klein deel hiervan, en keek ook toe.
Duikvlucht
Ondertussen piepten de mussen, vlogen om hem heen, maakten soms een duikvlucht naar beneden. Als een kamikazepiloot, maar de ekster liet zich niet afleiden en pikte verder. Hij pikte bijna net zo snel als dat de mussen piepten.
Genoeg wreedheid
Ik reed weer verder, ik had genoeg wreedheid van de ekster gezien. De hele verdere weg zocht ik naar mussennestjes. Overal hoorde ik de ouden en jongen piepen. Zoals in het isolatiemateriaal bij de Albert Heijn. Ze piepten en de ouders vlogen af en aan met eten.
Eten en gegeten worden
Eten en gegeten worden, misschien is dat wel een treffende beschrijving van de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten