16 maart 2011

De man van vele manieren die te lang wachtte

Bij de aanbiedingen in de VU boekhandel grijnsde lange tijd naar mij de verzamelde gedichten van Ilja Leonard Pfeijffer: De man van de vele manieren. De 13 euro die op de achterkant prijkte, vond ik te veel voor het boek. Ik had het boek ettelijke keren in mijn handen vastgehouden, maar besloot te wachten. De boeken voor half geld zouden ooit nog goedkoper de deur uit gaan. Ik wist immers dat elke boekhandelaar een laatste dag in zijn opruiming heeft.

Ik wist niet dat die dag ingeluid zou worden als De man van vele manieren verkocht zou zijn. Vanmorgen was ik de boekwinkel nog binnen geweest om het boekenweekgeschenk De kraai van Kader Abdolah en het prachtige boekenweekessay Good luck op te halen. Ik kocht er een ander boek bij: De taal is een hond van A.L. Snijders. De opruimingsboeken liet ik links liggen. Daar lag Ilja, ik wist het, maar ik vond het niet nodig hem mee te nemen.

In de middagpauze besloot ik nog even de boekhandel van de VU binnen te sluipen. De ruggen van de aanbiedingsboeken te strelen. Tot mijn verbazing hing er een briefje: opruiming 3 boeken voor 10 euro. Ik zag mijn kans schoon, De man van vele manieren zou alsnog van mij worden. Dat de rug een beetje beduimeld was. Dat de rug zelfs geknakt was, deerde niet. Hij zou van mij zijn.

Mijn vingers marcheerden de rijen boeken af, maar nergens lag De man van vele manieren. Iemand was mij voor geweest. Ik was te laat. Het verdriet won het van mijn kooplust. Alle lust om 3 opruimingsboeken op te zoeken, vloeide uit mijn lichaam. Een rivier van treurnis verliet met mij de boekwinkel.

Te laat. Iemand anders droeg nu De man van vele manieren bij zich. Het enige dat ik hoopte, was dat degene het boek voor 13 euro gekocht had. Dat de boekhandelaar in de verkoop van dat ene onverkoopbare boek het teken had gezien voor de laatste ronde in de uitverkoop.

Of een arme student die van poëzie hield en die weken had uitgezien naar het moment dat de boeken voor een habbekrats de boekentempel mochten verlaten. Een jongen met puistjes die de gedichten vanavond aan zijn vriendinnetje zou voorlezen. Gniffelend, een beetje verlegen ook. En dat zij  rood werd, van de gedichten, de woorden.

Maar het meest waarschijnlijke was dat De man van vele manieren aan een andere krent van rond de 35 jaar oud ten deel is gevallen. Iemand die 13 euro te duur vond en het boek met de geknakte rug in zijn boekenkast heeft gezet. Ongelezen.

Geen opmerkingen: