Niet meer afhankelijk van 1 leverancier en daarmee goedkoper. Het klinkt als muziek in de oren als je miljarden moet bezuinigen. Het is ook een stuk beter en toch doet minister Piet Hein Donner van Binnenlandse Zaken heel geheimzinnig rond een ICT-rapport waarin dit allemaal staat. Dagblad De Pers schrijft over het gunstige ICT-rapport en vraagt het zich af waarom de minister zo geheimzinnig doet rond dit rapport.
Volgens de onderzoekers kan de overheid een half miljard tot een miljard besparen door te kiezen voor open source software. Met open source hoef je namelijk niet de torenhoge licensiekosten te betalen aan gesloten systemen zoals Microsoft Windows en veel informatiesystemen. De gesloten ICT-systemen kosten de overheid tot een miljard euro per jaar en leveren niks op.
De schijn van belangenverstrengeling roept een dergelijke houding van minister Donner wel op. Het is ook een aantrekkelijke inkomstenbron voor ICT-leveranciers om geld te vragen voor een systeem dat zich allang heeft terugverdiend. Een gesloten systeem vraagt weliswaar om voortdurend onderhoud en ontwikkeling, maar het is vreemd dat dergelijke systemen gewoon door de overheid zonder slag of stoot worden gebruikt.
Overheidsinstellingen hebben ergens ook moeite met de open source gedachte. Ze denken dat hun eisen daar niet op afgestemd kunnen worden, medewerkers er niet mee kunnen werken en ook dat het onveilige systemen zijn.
Niets is minder waar. Open source is juist uiterst flexibel waardoor de hoge eisen veel eenvoudiger zijn te realiseren. Het systeem kan geheel naar eigen wens ingericht worden en daarmee perfect aansluiten op de werkomgeving van de medewerker. Tenslotte zorgt het open karakter van open source voor een uiterst veilig systeem waaraan honderden ontwikkelaars hun bijdrage leveren.
Het enige dat ik kan verzinnen als bezwaar tegen open source zijn de bestaande systemen. Het zal een grote migratieslag zijn om over te stappen op open systemen. Alleen al de enorme hoeveelheid cms'en waarmee de overheid werkt, is bijna niet te overzien. De systemen zullen niet eenvoudig hun geheimen prijsgeven aan een nieuw open source systeem. Daarmee blijft het gesloten karakter zoals het altijd al was: potdicht.
Het lijkt inherent te zijn aan grote organisatie: de software die aangeschaft wordt. De gedachte is vaak duur is goed, maar dat is gelukkig maar zelden juist. Duur is duur en veel meer niet. Veel bedrijven en instellingen zouden er goed aan doen om naast een onderzoek van het systeem zelf ook te onderzoeken naar de belangen van de leverancier. Hoe is de verhouding tussen de adviseur en de voorgestelde leverancier? Hoe eenvoudig is het om als medewerker zelf het systeem te onderhouden of aan te passen.
Kortom, hoe open is het systeem zelf? Want als iets open is, dan hoeft het echt niet te betekenen dat het onveilig is. Dat zijn 2 totaal verschillende grootheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten