Grote zilverreiger in Beatrixpark Almere

De grote zilverreiger vliegt op in het Beatrixpark

Bij het hardlopen had ik hem al een paar keer zien zitten in de plas van het Beatrixpark van Almere. Hij verbleef in de nabijheid van de blauwe reiger die er altijd zit. Het dier – compleet in een wit verenpak – leek op de blauwe reiger, maar zag er toch anders uit. Rankere kop en langere hals.

Het deed mij aan een ooievaar denken, maar ergens was het beeld niet correct. We reden er enkele weken geleden langs op de terugweg van de speeltuin. Ik stopte en probeerde het dier met mijn mobieltje vast te leggen.

Het mislukte jammerlijk. Het beeld bewogen en in tussen het bewegende groen ontdekte je niks wits. Het dier was allang gevlogen. Veel schuchtiger dan de blauwe reiger vloog hij al op als je van je fiets afstapte. De reiger bleef zitten en wachtte zelfs het fotomoment af om dan als je op een enkele meter van hem afstond op te vliegen.

Grote zilverreiger vliegt over de plas van het Beatrixpark in Almere

Laatst kreeg ik het witte beest toch te pakken. Ik legde hem vast en liet ‘de ooievaar’ trots thuis zien. ‘Dat is geen ooievaar’, zei Inge stellig. Ik keek nog eens naar het plaatje. ‘Wel. Hij is wit’, sputterde ik tegen. ‘Waar is het zwart dan op zijn vleugels?’ wierp Inge op. Inderdaad, de bekende zwarte onderkant van de vleugels ontbraken op mijn ooievaar. ‘Het lijkt wel een reiger, maar dan een witte’, zei Inge. Ik was het daar niet mee eens. Het was een bijzondere vogel, geen albino-reiger. Dat vond ik.

Grote zilverreiger in de verte van de plas in het Beatrixpark te Almere

Bij toeval stuitte ik op een site met prachtige natuurfoto’s en ineens dook daar mijn ooievaar op in een fotoserie over een bezoek aan Gooi en Eemland. In het onderschrift stond dat een zilverreiger was op de foto. Nog wat verder rondspeuren bracht me bij het verschil tussen de Grote zilverreiger en de Kleine zilverreiger.

Inderdaad het was een reiger die daar in de waterplas van het Beatrixpark verbleef, de Grote zilverreiger. Een familielid van de Blauwe reiger, ietsje groter zelfs. Zeker in Flevoland een vaker geziene gast.

In elk geval vaker dan de Kleine zilverreiger, die een stuk zeldzamer is. Of hij zo dicht in bewoond gebied wordt aangetroffen, weet ik niet. Wel was deze schuchter genoeg. Als hij ontdekt dat wij ze alleen maar op de foto zetten, dan verwacht ik dat hij spoedig vaker te zien zal zijn.