29 juli 2011

Zwaan flirt met spiegelbeeld

Afgelopen week hing ik uit het raam om de wolkenhemel te fotograferen. Ik hoorde onder het bruggetje in de buurt van mijn huis een flink geklots. Terwijl ik een grote zwanenfamilie al een eind verder statig zag wegzwemmen onder de brug aan de andere kant. Ik vreesde een herhaling van het zwanengevecht van een paar weken geleden en holde met fototoestel in de aanslag naar de plek des onheils.

Het was inderdaad een zwaan, maar deze zwaan was niet in gevecht. Ik moest even heel goed kijken wat hier aan de hand was. Even dacht ik dat het dier verstrikt zat tussen de boten. Later dacht ik dat het wellicht aanslag van de boot af hapte. Maar dat was allemaal niet het geval. Het dier leek in gevecht te zijn met zijn spiegeling in de lak op de boot.

Nog weer even goed kijkend zag ik dat de zwaan ook niet echt in gevecht leek te zijn met zijn spiegelbeeld. Ik filmde de gebeurtenis en dat trok de aandacht van een buurtbewoner. ‘Dat doet hij de hele dag’ , zei de man stellig. ‘Ik heb hem niet anders zien doen.’  Ik keek blijkbaar verbaasd. ‘Hij mist zijn vrouwtje.’

Ik keek nog eens goed, het gebeuren leek inderdaad meer op een paringsdans. Een liefdevolle kennismaking waarbij de snavels in elkaar hapten naar liefde. Nu bleef het beperkt tot een flirt in de spiegeling van de bootlak. ‘Ja, dat is een zwaan waar heel wat mee is’, vervolgde de man. ‘Vorig jaar heeft hij nog zijn zoon doodgemaakt. Dat was daar in de hoek. Hij heeft hem zo verzopen.’

Met ongeloof in mijn blik keek ik hem aan. En verbazing. Misschien ook schrik. Vorig jaar woonde ik hier ook, maar dit familiedrama kreeg ik niet mee. Een vader die zijn zoon vermoord. Zwanen die met elkaar in de clinch liggen. Ruzie tussen clans. Een halve Godfather schuilt hier in het water van de gracht.

Nu leed een zwaan aan innig verdriet. Hij miste zijn vrouwtje en nu zocht hij haar in de spiegeling van een boot. Het kunststof van de boot tikte het ritme van zijn snavel. Het staartje van de zwaan kwispelde soms verlangend. De reactie was de reactie van een spiegelbeeld. Koud en afstandelijk. De liefde speelde meer in het brein van het dier dan in de werkelijkheid van de gracht.

Geen opmerkingen: