In het donker fiets ik voor het eerst over de nieuwe fietsbrug naar het park. Ik zie niets want de straatverlichting brandt niet op dit stukje. Het verse grind op het fietspad kraakte onder mijn banden. Minder steil dan voorheen, maar met meer stijl.
Zelfs in het donker en met de zachte regen zie ik de opvallende leuning van licht hout. Verder alles op de gok. Ik zal het morgen wat uitvoeriger bekijken, neem ik mij voor.
De volgende ochtend loop ik er met de honden over. Hij lijkt breder dan de vorige. Nog niet alles is klaar. Zo moeten links en rechts bij het begin van de brug nog leuningen worden aangebracht. De betonnen fundering ligt er al.
Alles oogt gloedjenieuw. Dit keer is het enige hout van de brug, het hout van de rugleuning. Volgens de gemeente is deze brug duurzamer dan de vorige. De vorige bestond voornamelijk uit hout, waar wat staal in verwerkt was. Deze bestaat voornamelijk uit staal.
Ik heb gezien hoe ze aan het begin van de week de brug in twee helften op de pijlers takelden. Zo kon de brug in nog geen twee weken worden opgebouwd. Het vele fietsverkeer kan er weer overheen. Net als de vele hondenuitlaters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten