‘Het is een boom, die boom is in het huis. Dat is al iets bijzonders, iets aparts. Dan heb je kaarsen. Een kaars zie je zowat nooit, alleen eentje in de kelder, of voor als het licht stukgaat, maar nu zitten ze te branden in die boom. Denk je eens in. Ze branden-‘ (Gerard Reve: De Avonden, p. 91)
Leesdagboek De avonden
vrijdag 26 december, 11.14 uur (Tweede Kerstdag)
Kerstboom
Gisteren bij het gourmetten bij mijn ouders vroeg mijn zwager aan mijn neefje van 1 jaar waar de kerstboom stond. Hij wees met zijn knuistje in de richting van de boom en riep ‘Daar’.
De dag na het gourmetten is bij mij de inspiratie opgedroogd. Daarom laaf ik mij aan het boek van Gerard Reve. Vandaag is maar de stad ingegaan. Niemand is thuis. Zijn vader is naar Utrecht en zijn moeder houdt het thuis niet meer uit en gaat naar Den Haag. In de stad komt hij Maurits tegen, een louche figuur met een lap op zijn oog.
Die avond gaat hij bij Viktor langs. Hij wil een echte kerstboom zien, maar Viktor heeft er geen. Ze ouwehoeren er lekker op los. Frits leent het boekje De kleine zenuwlijder, handleiding tot een fatsoenlijk leven. Drie jaar terug vond ik de herdruk van het boekje voor een spotprijsje in de uitverkoop bij de boekwinkel.
Thuis hebben we niet altijd een kerstboom gehad. Mijn vader wilde het graag, maar mijn moeder hield het tegen. Zij was niet opgevoed met het Heidense voorwerp. Wie neemt er nou een boom in huis? Wel hing er in de adventstijd een adventskrans in huis. Elke nieuwe zondag voor kerst een nieuwe kaars aan en na vier weken brandde de hele krans tot na kerst. In huis hingen alleen takken.
Na een paar jaar kwam er toch een boom in huis. Met van die grote lichtjes. Die deden mijn vader denken aan de kaarsjes van vroeger. Mijn oma vertelde er weleens over. Dat ze er uit voorzorg een emmer water bij zetten. Er gebeurden vaak ongelukken en dan stond er een brandende fakkel midden in je kamer. Bij mijn grootouders was het gebleven bij een brandende tak.
Van mij hoeft het allemaal niet zo met die bomen in huis. Die echte bomen laten altijd enorme hoeveelheden naalden vallen. Daarom hebben wij een kunstboom in huis. Het dinge gaat op Nieuwjaarsdag gelijk weer naar zolder. En er branden van die kleine lampjes in. Vanmorgen zag ik dat we twee reservelampjes hebben. In een plastic zakje dat aan de stekker vastzit.
Voor een uitleg over dit blogproject: lees de aanleiding
Geen opmerkingen:
Een reactie posten