Na mijn blog vorig jaar over de massale bijensterfte ben ik bewuster gaan kijken naar het bijenbeleid in de gemeente. De reactie van een lezer onder mijn blog dat de bijen gewoon verhongerden en niet meer de kas wisten te bereiken, maakte mij wakker.
Zeker ook omdat ik een paar weken later in het park een imker ontmoette. Ze verzorgde samen met enkele vrijwilligers een paar bijenkassen in het park.
Wat betekent het eigenlijk als je goed voor de bijen in je gemeente wil zorgen? Dat vraagt een gevarieerd aanbod van bloemrijke planten. Die planten zijn niet alleen de voorjaarsbloesem van de lindebomen, kersenbomen en kastanjes. Het zijn ook de talloze bloemen aan planten als de klaproos, koolzaad en bramenstruiken.
Jammergenoeg zie ik dat hier nog geen bijvriendelijk beleid geldt. Het gras wordt hier namelijk heel kort gehouden. Misschien ziet het er zo wat verzorgder uit. Voor de bijen en de natuur is het heel schadelijk. Vooral bijen vinden zo weinig voedsel. Zo weinig dat ze het loodje leggen.
Dat is al te zien aan de vele hommels die het loodje leggen. Ze sneuvelen onderweg door gebrek aan voedsel. Heel jammer, want ik zie ook hoe het wel kan. Zoals de stroken met weideplanten die op het industrieterrein waar ik werk overeind worden gehouden.
Het is daar een gezoem van jewelste van bijen en hommels die van het nectar smullen. Ik hoop daarom dat deze stroken met prachtige planten als de klaproos meer blijven staan. Het is namelijk niet alleen heerlijk om het gezoem van al die bijen mee te maken. Het is ook een lust voor het oog al die mooie bloemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten