De vergelijkingen die A.F.Th. van der Heijden maakt, zijn soms buitengewoon treffend gevonden. Zoals de vergelijking die de verteller maakt in Advocaat van de hanen van de stad Amsterdam:
| De structuur van Amsterdam was die van een vingerafdruk, even labyrintisch en even onverwisselbaar. Eens per jaar raakte Quispel zielsgelukkig verdwaald in wat hij beschouwde als de vingerafdruk van God zelf. (188) |
Inderdaad, gezien van bovenaf lijkt het stadsplan met de half cirkelvormige grachten op een vingerafdruk. Het labyrint waarin je verdwaalt raakt. De hoofdpersoon Ernst Quispel raakt de weg helemaal kwijt in het mathematische wonder van de stad. De verteller verwijst naar alle mogelijke meetkundige figuren als vierkanten, rechthoeken, ruiten en trapeziums.
Onder invloed van drank, trekt de hoofdpersoon deze cirkels in de stad die hij vergelijkt met de vingerafdruk van God. Het verwoordt het dwalen van de hoofdpersoon die helemaal de weg kwijt is en van het pad af raakt. Een prachtige metafoor waarbij de verteller zijn vingerafdrukken achterlaat in het verhaal.
A.F.Th van der Heijden: Advocaat van de hanen. De tandeloze tijd 4. Amsterdam: Querido, 1998 [1e druk 1990]. ISBN: 90 214 6690 2. 574 pagina’s. Prijs: € 15,00.Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten