De laatste dagen was ik knap chagrijnig: het regende en ik las de reis van Ilja Leonard Pfeiffer op een oude Batavus racefiets naar Rome, via Genua. Dat wil ik ook, dacht ik bij elke pagina van De filosofie van de heuvel, Op de fiets naar Rome van Ilja Leonard Pfeiffer en Gelya Bogatishcheva.
Een reis naar het middelpunt der aarde van Jules Verne kan daar niet tegenop. Het reisverslag van de Leidse dichter Ilja Leonard Pfeiffer voldoet juist aan alle wensen waarvan ik droom. Eenvoud, rust en gewoon gaan.Geen voorop gezet plan, maar gewoon het zadel bestijgen en naar het Zuiden fietsen.
Prachtig reisverslag
Het levert een prachtig reisverslag op. Samen met zijn Russische vriendin Gelya Bogatishcheva fietst Ilja op een middag weg uit Leiden. Ilja rijdt weg op zijn 2 weken eerder aangeschafte oude Batavus racefiets. Hij heeft het rijwiel opgevist uit een bak fietswrakken bij de Turkse fietsenmaker bij hem op de hoek.
De oude fiets wordt zijn grote vriend, zal de lezer ontdekken in het 208 pagina’s tellende reisverslag. Het verslag is prachtig verluchtigd met foto’s van Ilja’s vriendin Gelya. Ze sluiten qua thematiek en sfeer goed aan op de tekst.
De band met de fiets wordt steeds inniger gedurende het boek. ‘Ik weet dat ik moet oppassen met het soort dingen dat ik nu wil gaan schrijven’, schrijft hij op de tiende dag, dinsdag 10 juni 2008. ‘Ik krijg een steeds intiemere band met mijn fiets.’ (51) De oude Batavus heeft hem de laatste dagen geholpen. ‘Op de allermoeilijkste momenten in de heuvels heeft hij het soms heel even voor mij overgenomen., zonder dat het zijn bedoeling was dat ik het zou merken.’ (51/52)
Op de fiets
Voor mij de overtuiging om het toch een keertje te gaan doen: op de fiets naar Rome. Bij het lezen van Jan Blokker jr. zijn verslag van de voetreis naar Rome leek het mij een onbereikbaar doel. Het verslag van Ilja Leonard Pfeiffer is een stuk beter haalbaar.
Zeker ook omdat tijdens de reis naar Rome het doel verandert van Rome in Genua. Als Ilja en Gelya in Genua aankomen, beseffen ze dat dit de stad is waar ze langere tijd willen blijven. Eigenlijk willen ze gelijk op zoek naar een appartement, maar de makelaar zit dicht. Daarom fietsen ze door naar Rome, maar zodra ze daar aankomen weten ze niet hoe snel ze terugmoeten.
Niet te plannen
De gedachte dat je een dergelijke reis niet te goed moet voorbereiden, spreekt me wel aan. Ik merk dat er een sterke neiging is om alles te ‘overplannen’. Een onverwachte gebeurtenis lijkt niet meer te mogen mogen. Plannen zou teveel de verrassing weghalen en je eerder beperken dan echt helpen. Dingen gebeuren alleen maar als je ze laat gebeuren. ‘Als je plannen maakt, gebeurt er niets, omdat je alleen maar bezig bent met plannen en niet met wat er gebeurt.’ (111)
Een boek dat inspireert en mij op ideeën brengt. Juist door het doel niet zo prominent te laten overheersen, biedt ruimte een ander doel te vinden. Dat leert het boek De filosofie van de heuvel, Op de fiets naar Rome mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten