Het moest er van komen. Ons 18 jaar oude Toyota Starletje is vandaag verkocht. Voor 200 euro aan een opkoper uit Breda. Niet dat hij niet meer reed maar de naderende APK en het aanbod van een andere auto deed ons besluiten hem weg te doen.
Ik heb mannen die met hun auto praten alsof het hun minnares is nooit begrepen. En ik begrijp ze nog niet, maar dat je gehecht kunt raken aan een auto wist ik niet. Vooral zo’n auto die je nooit in de steek heeft gelaten. Op die keer na dat het heel hard vroor en de accu leeg was. En nog een keer: een lege accu op een warme zomerdag. Maar dat tellen we niet mee.
Vandaag werd hij opgehaald. De papieren ingevuld en daar ging hij. De oplegger die hem kwam halen, paste niet in onze achterom. Daarom mocht hij er bij het parkeerterrein van het nabijgelegen restaurant op. Daarna verdween hij. Weggedragen naar verre oorden. 11 jaar lief en leed.
Dag autootje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten