NOS op 3 interviewde de directeur van NS reizigers en de directeur Operatie Prorail. Hoe het toch kon gebeuren dat een falend computersysteem 100.000 reizigers dupeerde. Ze waren vooraf geïnstrueerd door een media-adviseur. Geef ruiterlijk je fout toe, zeg dat je het ontzettend betreurt en zeg vooral dat het je spijt.
Ze deden het keurig. Hij van Prorail keek zelfs eventjes berouwvol naar de grond en noemde eventjes de mensen die het meest de dupe waren: hij die een sollicitatiegesprek heeft, zij die een examen moet doen en het oudere echtpaar dat het vliegtuig mist door toedoen van de falende spoorwegen.
Het speet haar van NS Reizigers gelijk verschrikkelijk. Alsof ze per ongeluk een kopje had laten vallen dat op de vloer uit elkaar was gespat. Zo speet het haar. Toen ging het mis.
Er hadden wel bussen gereden maar de reizigers wisten het niet. ‘We hebben het niet van de daken geschreeuwd anders zouden we verwachtingen wekken die we niet waar kunnen maken’, zei ze.
De verwachtingen waren al gewekt: de spoorwegen vertelde tot ver na half 8 dat de storing om 9 uur verholpen zou zijn. Het duurde tot in de middag voordat de boel een beetje op de rails was. En bepaalde treinen hebben de hele dag niet meer gereden.
Ze gingen het samen evalueren. ‘Daar gaan we van leren. Volgende keer beter’, zei de directeur Operatie van Prorail. ‘Volgende keer beter.’ Het mooie acteerwerk van zojuist smolt als sneeuw voor de zon. Alle mediatraining ten spijt, waren ze ook nu niet bestand geweest tegen de camera. Volgende keer beter, helaas pindakaas, jammer de bammer. Het hele riedeltje clichés werd weer uit de kast getrokken.
Zonder goed verhaal is mediatraining zinloos. Helaas pindakaas. Volgende keer beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten