Soms heb je van die sombere dagen. Als het wolkendek laag over het land heen hangt, oogt de dag inderdaad flink somber. Ik liep in de ochtendmist naar het bureau. Een stapeltje websites wachtte op mij. De hoge gebouwen van de Zuidas verstopten zich in de mistdeken.
Het was zo’n sombere morgen dat mij de reclametekst op een plastic tasje opviel. Het had al een paar dagen op het pad gelegen, verregend. Iemand had het aan het hek in het open veld gehangen. De donkere tekst – gedeeltelijk bedekt door een dikke vlek – was duidelijk: ‘Als af en toe de dag wat somber oogt is er altijd nog…’
De afbeelding met de stapel boeken op de bagagedrager van de fiets, gaf een goed beeld. Het boek als troost bij sombere dagen. Er zijn mensen die liever een boek kopen dan een brood. Ze lezen liever met een hongerige maag een boek dan dat ze met leeshonger een boterham met pindakaas eten.
Overigens stilt lezen de leeshonger nauwelijks. Je krijgt er eerder meer honger van. Zo roept het lezen van een boek bij mij vaak weer het verlangen naar een ander boek op. En zo ga je maar door. Gelukkig is er internet en daar zijn zoveel pagina’s dat je nooit uitgelezen raakt.
Maar de beste remedie tegen een sombere dag blijft toch dat bundeltje boeken op de bagagedrager van je fiets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten