Het grote plein voor het station Amsterdam Zuid telt 2 bomen. De bast is gehavend. In de winter ziet het er nog troostelozer uit. Zeker als de regen toeslaat. Dan blijft er weinig over van de natuur tussen al het gepolijste natuursteen.
Ineens vielen mij vandaag de nestkastjes op die in de boom hangen. Van boven hebben de kastjes puntdakjes. 3 gaten vertellen dat vogels hier een vrije vestingplaats hebben. Ze vallen niet zo op tegen de groene bast van de boom.
Zou een vogel hier met plezier schuilen? De regen druilt mijn haar nog natter en ik vraag me af waarom een vogel hier een nest zoekt. De bosjes verderop bij de spoordijk zouden meer moeten aanspreken.
De initiatiefnemer dacht blijkbaar aan psalm 84, waarbij de dichter zingt over de mus die een veilig huis vindt in het ‘kunstig nest’ bij ‘uw altaren’. De Zuidas geldt net zo goed als een altaar. Weliswaar voor een andere god, maar het nest is er kunstig genoeg voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten