Hoe was 2012 in blogs? Het was een bijzonder jaar. Het jaar waarin de teckels Teuntje en Saartje kwamen. Vanaf januari zijn de jonge ruwhaartjes een veelgescheven onderwerp. Verder het jaar van de fietsvakantie en natuurlijk is er in 2012 weer veel ontdekt op literair gebied. Ik heb genoten van Poe en Dickens. Net als van Jan Wolkers en Hotz.
- Kriebel voor een teckel
Na de dood van Sientje misten we het vertier van een hondje in huis. We gingen weer op zoek naar een ruwhaartje. Voor we er erg in hadden, kwamen we thuis met 2 hondjes. De Rode Teuntje en de getijgerde Saartje. Twee schattige hondjes. We hebben er flink wat werk aan. De twee teefjes houden ons niet van de straat. We komen vaker dan ooit buiten. - De grote spoorwegcarrousel 33 jaar later
Ontdekte ik in 2011 de Grote spoorwegcarrousel van Paul Theroux. In 2012 ging ik verder met lezen. Ik las de herhaling van de eerste reis die Theroux maakte in De grote spoorwegcarrousel retour. Een prachtig boek, misschien wel mooier dan de eerste. Ook kwam de Oude Patagonie-express voorbij. Een boek dat ik nog altijd moet bespreken in een blog. Dit reisboek zorgde voor een kennismaking met Edgar Allan Poe en van Poe kwam ik uit bij Jan Wolkers. Een heuse leesroute. Zeker ook omdat ik Jack Kerrouac weer las. En ik vond het geweldig. - Gehackt
Het moest een keer gebeuren: in oktober werd mijn site gehackt. Het gevolg: ik moest de boel opnieuw plaatsen. Veel werk. Het euvel vraagt nog altijd om een complete afwerking: de vele plugins moeten eigenlijk opnieuw worden geinstalleerd. Daarom lukt het mij vaak nog niet een blog in een keer te plaatsen. Gelukkig heb ik alles nog en kan iedereen er dagelijks van genieten. - Auto leren kennen
In 2012 kregen we een andere auto. In maart ruilden we de Toyota in voor een Ford. Een wereld van verschil. Met pijn in het hart namen we afscheid van het oude wagentje dat ons 11 jaar had vergezeld. Het rijdt waarschijnlijk ergens in Kenia rond. De nieuwe auto blijft nog altijd wennen. - Geen treinverkeer
Ik zou niet meer bloggen zonder de trein. Herhaaldelijk zorgden de Nederlandse spoorwegen voor mooie blogs. Over te laten treinen en gestrande treinen in de winter. Het hoogtepunt was voor mij het ritje over de nieuwe Hanzelijn. Ik zag hem in de zomer bij de fietsvakantie al liggen in de polder bij Dronten. - Fietsvakantie
In 2012 heb ik veel gefietst. Gewoon voor de lol. Het was heerlijk om naar de kringloopwinkels in Naarden en Weesp te fietsen. Of naar een congres in Bussum. Ik fietste het allemaal. Het hoogtepunt was natuurlijk de vijfdaagse fietsvakantie. - Het gedicht van de Heuvelrug
Het winnen van de dichtwedstrijd Dwalen in gedichten zie ik als een groot compliment. Een hoogtepunt van mijn dichterschap. Ik deed regelmatig mee aan schrijfwedstrijden. Altijd zonder resultaat. Totdat ik daags voor Sinterklaas een mailtje kreeg: ik had de wedstrijd gewonnen. Een resultaat om trots op te zijn.
Verder genoot ik natuurlijk ook van het schrijven van nieuwe blogjes. Zo liet ik mij uitdagen een blog te schrijven over de muis op het werk naar aanleiding van een andere blog. Ook schreef ik geregeld een #wot op donderdag. - Improviseren
De improvisatiecursus van Gerben Mourik in Bergentheim kreeg in het voorjaar een vervolg. Vooral die bijeenkomst in mei werkte heel inspirerend op mij. Ik kreeg het te pakken en studeerde vanaf de terugkomdag dagelijks geharmoniseerde toonladders. Bij de cursus in november leerde ik hoe nuttig die oefening was geweest. Gelukkig blijven de voorbeelden nog onbereikbaar. Zoals Jan Jongepier, een groot improvisator. - Bibliotheek
Mijn boekenbezit is ook in 2012 weer flink uitgebreid. Voornamelijk van koopjes van de kringloopwinkel. Ik liep tegen een prachtige serie van Rothschild & Bach en maakte er mijn eerste vlog bij. Ik kreeg van mijn facebook-vriend Robert een serie bibliofiele uitgaven van Gerrit Komrij. Ook bemachtigde ik het exemplaar van Junghuhns Licht- en Schaduwbeelden uit de bibliotheek van de voormalig Dichter des Vaderlands. - Annihilate bij de dood van Gerrit Komrij
Het jaar 2012 is vooral het jaar waarin Gerrit Komrij stierf. Voor mij geheel onverwachts. Hij had zich nog droevig uitgelaten op facebook over de vrienden die hem vergaten te feliciteren voor zijn 68e verjaardag. Ik behoorde tot die categorie vrienden. Stellig nam ik mij voor hem volgend jaar als eerste te feliciteren op 30 maart. Sinds zijn dood probeer ik integraal zijn oeuvre door te nemen. Voor litnet schreef ik een necrologie. Na zijn dood heb ik een grote liefde meer dan ooit opgepakt: het dichten. Er is zelfs een dichtbundel in de maak met de werktitel Tussen hel en hemel. In december verscheen een voorproefje La nativite du Seigneur, gedichten bij Messiaens gelijknamige kerstcompositie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten