Marienberg

Het station dat ik gedachten had was Marienberg. Er was nog een treinkaartje van
de Jumbo over en het kaartje moest voor 2 december worden opgemaakt. Een plaats
in Overijssel die vooral heel ver weg klinkt. Het ligt vlakbij Bergentheim waar
ik vorig jaar was. Ik reed vlak langs Marienberg, maar nam niet de tijd om er
even te stoppen.

Marienberg is het eindstation van de trein uit Almelo. De bordjes geven de
associatie met verre oorden in bergachtige gebieden. Bergentheim heeft dezelfde
werking op het gemoed. Daarom besloot ik dat het kaartje van de Jumbo voor dit
doel wel mocht worden gebruikt.

In Zwolle nam ik de trein naar Marienberg. Het perron stond bomvol met
scholieren en ouderen. Slechts een kort, oud treinstel reed er binnen. Daar
moesten we dus met z’n allen in. Waarschijnlijk leeft de NS in de
veronderstelling dat al die mensen wel in Dalfsen of Ommen uit zullen stappen.

Dat viel tegen. De trein bleef vol. Ik zat boven een wiel dat afgevlakt was van
de bladeren. Vierkante wielen, noemen ze dat bij de spoorwegen. We bonkten
flink. Net als dat het materieel van zichzelf veel herrie maakt. OOk gierde de
wind tussen alle hoeken en gaten. Alle scholieren – met arbeiderspetten –
hielden de vissegraatjassen aan.

Ik wilde al te vroeg uitstappen, maar de jongen tegenover mij vertelde dat het
volgende station dan werkelijk Marienberg. Daar kwam het langverwachte
eindstation. Bij Marienberg komen de spoorlijnen uit Almelo en Zwolle samen. Van
daaruit kun je doorrijden tot Emmen. Ik zou hier op de spoorlijn overstappen
waar ik mij al zo lang op verheugde.

We reden Marienberg binnen. Ik zag links een paar gebouwen. Een kerk en een oude
meelfabriek, herkenbaar aan de hoge toren in het midden van het gebouw. Het
pleisterwerk liet los. Het verhoogde plateau maakte het in- en uitladen van
goederen makkelijk. Er zat nu een winkel in agrarische benodigdheden in.

Ik was de enige die uitstapte. Alleen het meisje dat aan de andere kant van het
gangpad had gezeten, kwam ook uit het treinstel. Ze verdween snel in de abri op
het perron. Het stationsgebouw lag behagelijk in de zon. Boven de deur stond in
sierlijke ‘art deco’-letters: Marienberg. Ik was op mijn bestemming.

Ik liep het spoor af in de richting van het stationsgebouw. Het viel best op
temidden van de treurigheid. Een bord stond bij de ingang van het gebouw.
‘Vandaag Apfelstrudeln met slagroom en koffie voor 5 euro’, riepen de witte
krijtletters op het bord.

Binnen in het stationsgebouw stonden drie meisjes. Eentje liep trefzeker naar de
uitgang. De anderen volgden. Bij de deur trok het voorste meisje haar pakje
sigaretten uit de jaszak. Een sigaret ging in de mond, de aansteker zocht het
uiteinde van de sigaret.

Ik liep het dorp in langs de fietsenstalling, over de parkeerplaats. Een Renault
5 reed het parkeerterrein op. De dame in de auto zette haar voertuig in het
enige vrije vak. Ze stapte uit en liep gehaast in de richting van het
stationsgebouw. Een grotere stationcar reed het terrein op en hield stil voor
het stationsgebouw. De motor bleef draaien. Een vader keek ongeduldig om zich
heen.

Het kerkje stond een eindje van de weg af. Gereformeerde kerk stond er in hagelwitte
letters boven de ingang. De toren wees eigenwijs omhoog. De zon scheen troostend
op de torenspits. De spoorbomen gingen naar beneden. Ik liep naar de overweg en
zag hoe de trein uit Almelo Marienberg binnenreed.

Het werd tijd om terug te lopen naar het station. Ik had genoeg gezien. Ik moest
maar weer eens vertrekken. De auto met de vader reed net weg. Een dochter zat
aan zijn zijde. Ongetwijfeld reden ze naar een dorp verder. Het meisje kwam even
een weekend naar huis. Even de was doen thuis en lekker uitgaan met de
vriendinnen van de middelbare school.

In de trein zag ik de bestuurster van de Renault zitten. Ze bladerde in een
tijdschrift. Tegenover haar zat het meisje dat in de vorige trein op de bank aan
de andere kant van het gangpad zat. Het vertreksignaal klonk. We gingen. De
deuren sloten. Ik zag de 3 meisjes van zojuist lopen naar het perron aan de
overkant. Klaar om strakjes richting Zwolle te vertrekken.