Veel hebben de honden ondertussen gekregen via de poelier, maar een stuk konijn ontbrak nog aan het lijstje. Vorige week wist ik konijnenkoppen te bemachtigen. Net als een paar mooie botten voor het kluiven. Ik heb mij laten vertellen dat de konijn eigenlijk met kop en al wordt verkocht. Als een klant aangeeft, deze niet te willen hebben, houden ze hem apart.
Dan is het altijd weer een spannend moment hoe de honden reageren op het nieuwe voedsel. Ze hebben het immers nog nooit gegeten. Ik gaf ze de koppies. Duidelijk herkenbaar als konijn. De koppies waren alleen ontdaan van het velletje. Verder zag je alles: ogen, tanden en neus. Aan de neus kleefden zelfs nog wat haartjes.
Zo gaven we de koppen. Ze likten eerst wat onwennig aan het vlees. Daarna verdween Saartje onder een stoel en begon Teuntje gewoon op de deurmat. De honden pakken het allebei op een geheel eigen wijze aan. Saartje haalt eerst het vlees eraf. Teuntje begint gewoon bovenaan en ript de bout van daaraf.
De laatste doet het langste over de operatie. Het zou ook gewoon onhandigheid kunnen zijn. Bij Teuntje bengelde aan het einde van de maaltijd een oog uit haar bek. Het leek of de gevilde konijnenkop smeekte om genade. Die kwam weldra bij het verbrijzelen tussen de tanden van het roofdier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten