Bij het concert zondag hoorde ik Henk E.S. Woldring prachtige passages voorlezen uit het boek Het Labyrint der Wereld en het Paradijs des Harten van Comenius.
Zoals over het rad van Vrouwe Fortuna. Ze bewoont een prachtig slot, zonder poorten en trappen, maar met een rad dat voortdurend draait. Het rad neemt de mensen mee een verdieping hoger.
Niet iedereen lukt het om op het rad te komen, vertelt Comenius:
| Het lukte alleen, wanneer de dienaar van vrouwe Fortuna, die Toeval heette, hen ernaartoe bracht en hen hielp om op het rad plaats te nemen. Alle anderen gleed het rad uit handen. (22,3) |
De muzikale weergave die componist Petr Eben aan dit rad geeft, is het uitglijden van de mensen die vergeefs proberen het rad vast te grijpen. De muziek grijpt er letterlijk naast, met mooie loopjes omhoog en omlaag.
Gisteren sprak ik een iemand die mij vertelde hoe het ging als er op een vacature 340 reacties binnenkomen:
| Ze printen alle brieven uit en maken twee stapels. De hoogste stapel verdwijnt ongezien in de prullenbak. ‘We zoeken wel mensen die geluk hebben’, zegt de manager er dan bij. Daarna gaat hij serieus kijken naar het lagere stapeltje van mensen met geluk. |
Zo helpt Toeval ook nu nog mensen met geluk op het rad plaats te nemen. De rest heeft pech.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten