Voorbij het Diemerpark begint Amsterdam echt bij het Gemeenlandshuis. Hier zou Thijsse schokkend hebben gekeken naar het enorme viaduct waar de A10 overheen loopt. Het voortrazende verkeer ziet weinig van de kale bedoening onder de brug. Betonnen pijlers en graffiti lijken elke vorm van natuur te negeren.
Het Gemeenlandshuis waar Thijsse van schrijft dat hij er als kind in de omgeving speelde, staat er nu leeg bij. Er vindt momenteel een inwendige verbouwing in plaats. Ik tuurde naar binnen door het glas in lood, maar zag weinig meer dan steigers en de dikke steunbalken voor de verdieping boven de begane grond.
Van de haven waar Thijsse naar refereert zie ik niet zoveel. De bedrijvigheid heeft zich verplaatst naar de weg. Overal raast het autoverkeer langs en over je heen. De straten van en naar de oude stad zijn breed en vol met stoplichten. Voor een fietser uit Almere is dat wennen, bij elke kruising sta je stil. En er zijn verschrikkelijk veel kruisingen in Amsterdam.
Van deze kant de stad ingereden, langs de Hortus, verbaast mij de drukte. Midden op de weg een busje waar rustig uitgeladen wordt. Een file van ongeduldige, toeterende en scheldende Amsterdammers vormt zich op de smalle weg. Zo verlang je bijna naar de rustig voorbij varende binnenvaartschepen op het kanaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten