In zijn boek over Wagner stelt Martin van Amerongen dat er alleen over Jezus en Napoleon meer boeken verschenen zijn dan over Wagner. Het levert volgens hem een wolkenkrabber op aan boeken als je alle publicaties over de Duitse operacomponist zou opstapelen.
Een interessante gedachte hoe hij dat deze opvatting komt. Is er iemand die alle publicaties over Jezus en Napoleon bijhoudt. Als je de bewering moet geloven, is er iemand die het hele overzicht heeft over alle boekuitgaven die over alle grootheden der aarde verschijnen.
Ik geloof dat niet zo sterk en krijg sterk de indruk dat mensen hier elkaar overschrijven. In Nederland ken ik niet zoveel mensen die hun pen helemaal stukschrijven over Wagner. In het buitenland zijn er wel mensen die graag over Wagner schrijven.
Wel ken ik een aantal liefhebbers van Napoleon. Boudewijn Büch en Martin Bril hielden van deze man. De eerste hield vooral graag curiosa in zijn met handschoentjes beschermde vingers en de laatste schreef een boek met allemaal wetenswaardigheden over hem.
Daarom is het een lastig te staven bewering. Zeker, over Jezus wordt eindeloos veel geschreven. Er is een hele wetenschap rond hem. Over Napoleon en Wagner is het allemaal wat minder eenduidig. In het boek De Wagnerclan van Jonathan Carr wordt dezelfde bewering gedaan.
Ik vermoed dat het hier een typisch geval van napraterij is, zoals vaker gebeurt bij dit soort beweringen. Een biograaf of deskundige doet deze bewering en vervolgens citeren alle mensen na hem dezelfde opvatting alsof het een feit is.
Martin van Amerongen: Wagner, De buikspreker van God Met een nawoord van Philo Bregstein. Amsterdam: Metz & Schilt, 2005 [1e druk 1983]. ISBN: 90 5330 408 8. 200 pagina’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten