Terug lopen we even langs het oude zwembad waar het Wad nu zit. Uit het wateroppervlak steken 4 zeehondenkoppies omhoog. Voor de rest zitten er alleen 2 aalscholvers aan de rand van het oude zwembad. Voor de rest zijn er vooral mensen in plaats van dieren in deze ruimte.
Dat geldt eigenlijk overal. De glijbaan is nog altijd favoriet. De gigantische olifant was in 2008 een beetje te ver buiten bereik, nu staat ze lang in de rij en lijkt het of de vaart naar beneden nooit komt. Ze geniet ervan, net als dat ze vol aandacht kijkt naar de olifanten in het verblijf naast het speeltoestel.
Bij de ijsberen loopt vader ijsbeer voorin het verblijf heen en weer. Het bekende spreekwoord doet het dier alle eer aan. Pas als we goed kijken, zien we dat de rest van de familie iets verderop in het verblijf ligt te slapen. De 2 jongen liggen over moeder heen op het groene gras. In alle rust, terwijl vader vooraan loopt te ijsberen. Een vreemd beeld een ijsbeer op groen gras.
Tegenover het verblijf van de ijsberen staat een speeltoestel dat een ijsschots voorstelt. Daarbij staat een ijsbeer waarop je kunt plaatsnemen voor een foto. De laatste keer dat we hier waren, zat Doris op de ijsbeer en nu mag ze er weer zitten.
Ik wil achter haar gaan zitten en klim op de gladde ijsbeer, maar ik val bijna van het ding af. Zo lastig is de plastic ijsbeer te bestijgen. Of ik overschat mijn klimkunst. Gelukkig krijg ik hulp van een toeschietende mevrouw. Ze trekt me omhoog. Daarna poseren we met z’n allen op de foto. Het verschil met het kleine meisje van toen moet heel groot zijn, vermoed ik.
We lopen in de richting van het Berenbos, maar stuiten we op een dikke rij mensen die in beweging komt. Het is de rij die op weg is naar de zeeleeuwenvoorstelling. We sluiten heel mooi aan op het punt dat het mag en smokkelen zo mee naar binnen. Het begin van de zeeleeuwenshow.
Vroeger tikten hier de dolfijnen tegen de ballen aan, nu zijn het de zeeleeuwen. Ik mis een beetje een sterke verhaallijn, die er vroeger wel in zat. Maar misschien heb ik het wel mis. Nu kijken we vol verwondering naar de zeeleeuwen die leuke trucjes laten zien aan het publiek.
Lees morgen: Dagje Ouwehand (4) – Berenbos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten