29 juli 2010

Leemspoor Rijssen

Het treinkaartje van het Rijssens Leemspoor is geknipt. Doris kijkt door het gaatje.
Het Leemspoor in Rijssen stond al een tijdje op het verlanglijstje voor een bezoek. Als rechtgeaarde treinliefhebber als ik ben - ik pendel met alle plezier dagelijks tussen Almere Centrum en Den Haag Centraal - moest ik wel een keer kennismaken met dit stukje smalspoor midden in de bossen bij Rijssen.

De trein staat stil in de bocht naar het keerpunt
Lastig vinden vertrekpunt
Het was een beetje lastig om het vertrekpunt te vinden. Op dinsdag en donderdag in de zomervakantie vertrekken de smalspoortreinen vanaf de loods aan de Markeloseweg. Op zaterdag is het wel raadzaam de borden 'Leemspoor Rijssen' die overal langs de weg staan, te volgen. Maar voor ons was het vandaag het verkeerde punt. De start vanaf de loods werd aangegeven door een groot bord langs de weg. Maar daar mag je de auto niet parkeren.
Niet moeilijk doen
Niet dat de vrijwilligers van de smalspoortrein in Rijssen er moeilijk over doen als je op de andere plek opstapt, maar ze hebben het nu eenmaal zo geregeld. Ook bij ons deden de vrijwilligers niet moeilijk, we vonden een parkeerplaatsje in de buurt van de Jacobus Reviusstraat. Hoe kan het ook anders in Rijssen, daar eert men de voorvaderen op gereformeerde grondslag. Het treintje stond net op vertrekken, maar ze wilden wel even op ons wachten. Bovendien beloofde een vrijwilliger om de bewegbewijzering in de toekomst te verbeteren.
Prachtige loods
Zelfs bleven ze rustig stilstaan, terwijl ik een kaartje kocht in de stationsrestauratie van de prachtige loods van de Rijssense Leemspoor. Want de stichting heeft daar werkelijk een droomloods staan, waarin het materieel droog staat en aan een onderhoudsbeurt kan worden onderworpen. Daar stond ook de enige stoomlocomotief van het Leemspoor Rijssen. Hij is anderhalve week geleden aan een onderhoudsbeurt onderworpen. Eentje waarin hij nog steeds zit en minstens een paar weken zal blijven zitten. De 3 assen van de stoomlocomotief 'Maaike' worden gecontroleerd. Iets wat volgens een vrijwilliger al een tijdje niet meer is gebeurd.
Overleg over de perikelen
Dan maar achter een diesellocomotief. Voor 3 euro per persoon, begon voor ons een avontuur dat normaal 3 kwartier duurt, maar waar wij wat langer van mochten genieten. We reden door De Koerbelt, een stuk bos dat aan de Rijsserberg grenst. Het was leuk om zo dwars door het bos te rijden met een treintje. De wagons komen van het Flevopark, het tegenwoordige Walibi. In veel pretparken is dikwijls een dergelijk smalspoorlijntje te vinden. Het is ontzettend leuk om in zo'n ding te zitten. In Rijssen rijdt de trein over een traject van 1300 meter. De bochtige route levert mooie plaatjes op en het zorgt voor een leuke rijervaring. Tussen de bomen door zagen we de deelnemers van de Deldense rolstoelvierdaagse rijden. Moe en afgemat van de beklimming van de Rijsserberg. De derde dag van de vierdaagse is een zware dag.
De hulp laat niet lang op zich wachten
De tocht werd in de bocht voor het keerpunt aan de Arend Baanstraat wreed verstoord. We waren net de straat vanuit het bos overgestoken, of het locomotiefje liep vast. De wielen kregen geen grip meer op de rails door de bladeren en het gras dat tussen de rails groeit. De machinist en de begeleider hadden geen zand meegenomen, zodat een andere locomotief moest komen. Onderwijl trakteerde de hemel op een plensbui. Onze redder werd de locomotief van het attractiepark, door de vrijwilligers 'Walibi' genoemd. De kleine kangoeroe prijkte nog trots op de voorkant. De voorkant moest op een stoomlocomotief lijken, want de bolling suggereerde een stoomketel. De pijp bovenop moest een stoompijp voorstellen. Uit de pijp kwam niet veel meer dan een beetje blauwe dieselrook.
De locomotief 'Walibi' komt ons ophalen
Losgeduwd
De locomotief duwde ons in elk geval los. We reden weer en bij het keerpunt een kleine 200 meter verder trok de Walibi ons en reed de groene dieselloc die vastgelopen was, een paar meter achter ons aan. Een heel avontuur waar in Rijssen nog wel even over gesproken zal worden. Het is een leuk uitje om te doen als je in de buurt bent. Ik zou er zelfs een stukje voor omrijden. Het is ook leuk te zien hoeveel enthousiaste vrijwilligers op de been zijn. Ik telde er vandaag zeker 12. De koffie in de restauratie achterin de sfeervolle loods is ook erg lekker. Bovendien zijn er leuke boekjes te koop over de geschiedenis van het Leemspoor in Rijssen.
Bevoorradingsspoor leem steenfabrieken
Dan is het best jammer te lezen dat van het oorspronkelijke bevoorradingsspoor van leem voor de steenfabrieken in Rijssen er helemaal niets meer is. Dan droom ik weg met het idee een deel van het oude traject te herstellen tussen Rijssen en Markelo, compleet met de paar kilometer dubbelspoor. Een stomme droom natuurlijk, waar alleen een treinliefhebber last van heeft. De vrijwilligers hebben al de handen vol aan deze 1200 meter en de flinke hoeveelheid materieel rijdend krijgen en rijdend houden. Ze vinden het goed zo, want zelfs het aanbod om in een onlangs gesloten fabriek te gaan zitten hebben ze afgeslagen vertelde een vrijwilliger mij. Ze hebben meer dan genoeg werk en de loods staat er zo mooi bij. Daar hebben ze echt geen trek in.
De 'Walibi' trekt ons terug
Mooi wat er staat
Ik begrijp het, want wat er nu staat is echt mooi. Zo'n tocht door het bos doet de tijden van het leemspoor herleven. En dan mag je zulke treintjes wel in een pretpark hebben rondrijden, deze ervaring bereik je daar niet. Je rijdt echt dwars door de natuur. Samen met de vrijwilligers en de gemoedelijke sfeer, kijk ik terug op een leuk uitje.
Meer informatie Leemspoor Rijssen
Kijk op www.leemspoor.nl voor meer informatie zoals vertrektijden en vertrekpunt van het Leemspoor Rijssen.

Geen opmerkingen: