Geen speld tussen te krijgen, helemaal dichtgetimmerd, onverwoestbaar. Dat is doorwrocht. Dat dit eigenlijk nooit te realiseren is, weet iedereen. Een computer, een plan. Het kan helemaal doordacht zijn en niet doordringbaar. Altijd is ergens een opening, een ruimte om binnen te dringen.
Je hebt erover nagedacht. Er zitten geen fouten in. Het kan niet meer stuk. En dan de ontdekking. Een verhaal waarin een onvolkomenheid in zit. Een presentatie waarin iets vergeten is. Een gedicht waarin toch iets lelijks zit.
Mijn eigen producten kunnen altijd beter. Het biedt ook de mogelijkheid om het te verbeteren. Het is immers van mij en ik mag eraan veranderen wat ik wil.
Het eindeloos verbeteren. Iemand als Hotz deed dat ook met zijn verhalen. Volgens Maarten ’t Hart was de eerdere versie van de enige roman die Hotz schreef beter dan de uiteindelijke roman die gepubliceerd werd. Of het waar is, zal altijd een raadsel blijven. Alle schrijfsels van Hotz werden na zijn dood verbrand. Ook de eerdere versies van de eindeloos herschreven roman De vertekening.
Bij het woord doorwrocht moet ik aan een kluw wol denken. Niet meer los te krijgen of met heel veel geduld misschien. Er is over nagedacht, maar of dat ook het beste is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten