Voor de biografie van Steve Jobs maakt Walter Isaacson gebruik van een aantal gegevens die hij veelvuldig laat terugkomen, zoals het ‘reality distortion field‘, het verlangen een kunstwerk te maken en het focussen van Steve Jobs.
Het geldt voor de grote onderwerpen, maar ook in de kleinere onderwerpen laat Walter Isaacson elementen terugkomen. Bij het verhaal van de zandstenen vloer in de Apple stores komt dit heel mooi terug. De biograaf maakt hier gebruik van een vooruitwijzing in zijn verhaal, een techniek uit de roman.
Florence
Het is 1985 en Steve Jobs wordt uit de directie van zijn bedrijf gezet. Hij gaat naar Europa. In Florence verdiept hij zich in de architectuur van de stad en de gebruikte bouwmaterialen:
Heel bijzonder waren de stoeptegels die afkomstig zijn van de mijn Il Casone bij de Toscaanse stad Firenzuola. Ze zijn een rustgevend blauwgrijs, diep van kleur maar toch ook vriendelijk. Twintig jaar later zou hij besluiten dat op de vloeren van de belangrijkste Apple Stores, tegels van deze steensoort uit de mijn Il Casone moesten komen. (295) |
Bij het inrichten van de modelwinkel voor de Apple Store komt de biograaf heel mooi terug op dit gegeven. Het is inmiddels bijna twintig jaar nadat Steve Jobs de stenen in Florence had gezien.
Nadat hij in 1985 uit Apple was gezet, had hij een bezoek gebracht aan ItaliĆ«, waar hij onder de indruk was gekomen van de grijze natuurstenen tegels in Florence. In 2002, toen hij tot de conclusie kwam dat de lichte houten vloeren in de winkels wat kaal begonnen te worden – een zorg waarvan je je moeilijk kunt voorstellen dat een Steve Ballmer, de CEO van Microsoft, die zou delen – wilde Jobs het hout vervangen door die zandstenen tegels. Enkele collega’s drongen erop aan om beton te gebruiken dat je dezelfde kleur en structuur zou kunnen geven, en dat tien keer zo goedkoop zou zijn, maar Jobs stond erop dat de tegels authentiek zouden zijn. (451) |
Met de trap doet Walter Isaacson hetzelfde. Steve Jobs laat in zijn nieuwe kantoor voor het bedrijf NeXT een trap in de hal ontwerpen door I.M. Pei die in de hal lijkt te zweven.
De aannemer zei dat het ontwerp niet uitgevoerd kon worden. Jobs zei dat het wel kon, en het gebeurde. Jaren later zou Jobs ervoor zorgen dat dergelijke trappen kenmerkend werden voor de Apple Stores. (277) |
Ook de trap komt terug in het verhaal. Als hij de modelwinkel voor de Apple Store ontwerpt, concentreert de CEO van Apple zich op de doorkijktrap: ‘de doorkijktrap die is gemaakt van glazen treden die aan elkaar zitten met titanium’.
Apple Store
Zo heeft de biograaf een groot deel van de Apple Store al ingericht nog voordat het idee in het boek komt. En hij komt op deze elementen verderop nog een keer terug. Als hij het bijvoorbeeld heeft over het maken van keuzes. Hier slaat Walter Isaacson een beetje door in het psychologiseren van zijn held, maar de voorbeelden die hij geeft illustreren precies het gedrag dat hij beschrijft. Zoals het moment waarop Steve Jobs twijfelt over zijn terugkeer bij Apple.
Hij worstelde niet graag met complexe zaken. Dat gold voor producten, design en meubilair. Het gold ook als het aankwam voor persoonlijke verplichtingen. Als hij zeker wist dat een bepaalde weg de juiste was, dan was hij niet te stoppen. Maar als hij twijfelde, dan trok hij zich weleens terug en dacht hij liever niet na over dingen die hem niet perfect uitkwamen. Deze houding kwam deels voort uit zijn neiging om alles in tegenstellingen te zien. Iemand was een held of een hufter, een product was geweldig of shit. Maar het leek soms alsof hij werd tegengehouden door zaken die complexer lagen, genuanceerder waren: trouwen, de juiste bank aanschaffen, je verplichten om een bedrijft te leiden. (381) |
Dit soort elementen geven dit boek kenmerken van een roman en vergroten het leesplezier. Want behalve een leerzaam boek, is het leven van Steve Jobs ook een mooi verhaal om te lezen. Het verhaal van een doorzetter en een wilskrachtig iemand, die gelukkig ook zijn twijfels heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten