Wat de IJzeren Heinen niet hadden, hebben Manfred en Hilmar wel. Sinds vorige week portretteert Man bijt hond dagelijks de twee broers uit het Utrechtse kanaleneiland. Ze zijn echt geweldig en heel excentriek.
Manfred praat met een Duits accent, hij is Duits van origine. Hilmar spreekt zuiver Utrechts. Ze hebben dezelfde moeder, maar hun verschijning verschilt wezenlijk van elkaar.
De inrichting van de flat schertst mijn grootste verbazing. Vol ontzag zie ik hoe stapels kranten aan weerszijden van Hilmar liggen tegen de rugleuning van de bank. Hoe de stapels zo prachtig blijven liggen, is mij een raadsel. Dan is het computerscherm dat op tafel staat in een wak van stapels papier. Onbereikbaar door de bergen papier ervoor.
Dan is Manfred een groot liefhebber van vliegtuigen. Iedere week brengt hij in de nacht van zaterdag op zondag een bezoek aan Schiphol om te werken. Hij begroet alle grondstewardessen en geeft de dames een uitdraai van de telex met het weer van de komende week.
Vandaag ging Hilmar boodschappen doen en keerde huiswaarts met meerdere kantenklaar maaltijden van de Albert Heijn. Prachtig hoe hij onderweg een gratis bakkie doet. Thuisgekomen wordt aan Manfred gevraagd waarom hij nooit boodschappen doet. 'Ik heb daar de tijd niet voor', zegt hij. Hilmar ontbreekt hem: 'Daar heeft hij het geduld niet voor.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten