Over de helft met NaNoWriMo. Met meer dan 30.000 woorden. Iets om trots op te zijn. Maar het grootste gedeelte schreef ik een week eerder. De eerste week van NaNoWriMo schreef ik op de vleugels van mijn energie. Ik genoot ik er echt van de herinneringen aan vroeger en onze oude teckel. De verhalen van vervlogen tijden. Het was het verhaal van het begin van mijn relatie met Inge.
Tegenwoordige tijd
Deze week kwam de tegenwoordige tijd steeds dichterbij. Ik wilde het niet, ik durfde het niet aan. Onze trouwerij, de geboorte van Doris. Alles veranderde en staat dicht bij het nu waarin ik leef. De gepaste afstand die ik eerst ervoer, de tijd die geweest is en niet meer terugkomt, werd het nu.
Natuurlijk was het toen ook anders, maar ik zie het niet met dezelfde weemoed. Het is nu veel meer een tijd waarin ik sta en waarbij ik mijzelf niet goed buiten de tekst kan plaatsen. Niet dat ik niet tevreden ben met het nu, maar het staat te dicht bij mij.
Tijd
Daarnaast begint ook iets anders parten te spelen: de tijd. Druk met andere dingen die op mijn pad komen en meer om aandacht schreeuwen dan het schrijven aan NaNoWriMo. Het haalt mij uit de tekst. Maar ik vind het belangrijk te blijven schrijven en elke dag iets op papier te zetten.
Daarom heb ik het wat rustiger aangedaan en mij ook tijd en ruimte gegund dit te doen. De tekst zal nog door de malle molen gaan. De structuur moet anders en misschien mag er best wat verdichting in. De basis staat: het verhaal van mijn teckel Sientje. Het verhaal van een relatie en ergens ook het verhaal waarin ik nu nog leef.
Nog genoeg verhaal?
Ik zit nu rond de 30.000 woorden, met de tekst waaraan ik al voor de NaNoWriMo werkte, komt de totale tekst op ongeveer 40.000 woorden. Ik weet niet of ik nog genoeg verhaal heb voor 20.000 woorden. Ergens verwacht ik deze week het einde te naderen. Misschien dat ik dan nog wat intermezzi toevoeg. Net als een paar verzonnen verhalen met betrekking tot teckel Sientje.
Ik wil de laatste week gaan gebruiken voor het herschrijven. Ik wil de tekst geschikt maken om op verschillende plekken te publiceren, in delen, los van elkaar en uiteindelijk moet er ook een geheel van gemaakt worden. Wat het allemaal wordt, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het project hoe langer hoe verder komt. Wat er nu is, is een lijvige tekst van 40.000 woorden. Zover ben ik nog niet vaak gekomen met een schrijfproject.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten